સમજાયું કાંઈ?

મેડિકલ સ્ટોરમાં માણસ દવા લેવા જાય કે નવી બીમારી શોધવા?

- સુષમા શેઠ

ઘાટકોપરની ફાટફાટ થતી વસતીમાંથી પસાર થતી સાંકડી ગલીમાં મુકેશભાઈની એ ટુ ઝેડ મેડિકલ સ્ટોર એટલે કે દવાઓની નાનકડી ઘા દુકાન. એમાં સાબુ, પાવડર, શૅમ્પૂ, વગેરેય મળે.

‘હુંય તારી હારે આવું.’ શાંતિલાલભાઈ કહે ત્યારે ભવાં ચડાવીને મુકેશભાઈ કહેતાઃ ‘બાપુજી, એક તો દુકાન નાની. એમાં કાઉન્ટર પાછળ ચંદુ હોય. ખૂણામાં ખોખાંના ઢગલા હોય એમાં તમને ક્યાં બેસાડું? તમારી ઉંમર આરામ કરવાની છે તે કરો. ત્યાં મને નડવા કરતાં ઘરમાં ગીતાને મદદ કરો તો સારું. સાંકડી ગલીમાં કાર પાર્કિંગ નથી મળતું એટલે હું સ્કૂટર પર નીકળી જાઉં.’

‘તારા કાર્બોરેટરમાં નર્યો કચરો ભર્યો છે ને બોનેટ ખાલી છે. જીભને બ્રેક નથી. તારા જેવું મોડલ મૅન્યુફેક્ચરર પાછું ખેંચી લે, પણ હું કરેલી ભૂલની સજા ભોગવું છું.’ કાર શો-રૂમના રિટાયર્ડ સેલ્સમૅન શાંતિભાઈએ સામું પરખાવ્યું.

આખો વખત કંઈક શોધ્યા કરતો હોય એવા ચકળવકળ મોટા ડોળા અને વાંકડિયા વાળવાળા ચંદુને મુકેશભાઈ જે દવાનું નામ પોકારે એ ઝટપટ શોધી કાઢવાની ટેવ હોવાથી એના ડોળા કાયમ ડાબે-જમણે, ઉપર-નીચે થયા કરતા. લાક્ષણિક ઢબે હસવાની ટેવને એ ખિલ છૂટી ગઈ તરીકે ઓળખાવતો. ચંદુ એટલે મુકેશભાઈનો મદદનીશ. ચંદુ સ્ટોર ખોલે પછી મુકેશભાઈ પહોંચે એની પહેલાં ચંદુ એમની ખુરસી પર પોતાની ટૂથપેસ્ટની ટ્યૂબ મૂકી દે, જે પાંચ દિવસ વધુ ચાલે તે!

મુકેશભાઈ પહેલાં લક્ષ્મીદેવીના ફોટાને ફૂલહાર ચડાવી અગરબત્તી કરે અને પછી કૅશ કાઉન્ટર સંભાળે. ઘરે ઠંડી પડી ગયેલી ચા ફરીથી ગરમ કરવાનું કહેવા જાય તો ગીતાબહેન તપી જાય માટે સૌથી પહેલાં મુકેશભાઈ મસાલા ચા મગાવી એમાં બિસ્કિટ ઝબોળી ટેસથી આરોગે. સાથે એક્સ્પાયરી ડેટેડ થઈ ગઈ હોય એવી વિવિધ વિટામિન્સની ગોળીઓ ગળે. ખુરસી પર એમના પગ ગોઠવાય એ પહેલાં આઠ મહિનાની ગર્ભવતી સ્ત્રીના પેટ જેવી વધેલી ફાંદને સાચવીને સીટ પર બેસાડવી પડે. મુકેશભાઈના બેસવાથી ખુરસી દબાય અને ચંદુ હરખાય. મુકેશભાઈ પેટ પર બન્ને હાથની હથેળીઓને ટેકવે પછી આંગળીઓ એમની જાણબહાર ફાંદ પર તબલાં વગાડે. કૅશ કાઉન્ટર પર આખો વખત આમ બેસી રહેવાનું હોવાથી એમની ફાંદને આઠે દિશામાં ફેલાવાનું ફાવી ગયેલું.

ભગવાનભાઈ એમના નિયમિત ગ્રાહક.

‘પેંટ દુખે છે.’ એમને નાકમાંથી બોલવાની ટેવ.

‘હૈં? પૅન્ટ દુખે છે? તો ઢીલી પહેરો ને.’