મળો, ગુજ઼રાતની આ ડ્રોન દીદીને

કંઈક અલગ કરીને પરિવારને તથા સમાજને મદદરૂપ બનવાની અભિલાષાએ એક સામાન્ય મહિલાને એક નવું જ કામ શીખવ્યું. એ કામ છે ડ્રોનથી ખેતરમાં દવાનો છંટકાવ કરવાનું. આ કહાની છે એવી મહિલાની, જે ઘૂંઘટની બહાર ડોકિયું કરી પોતાની નવી ઓળખ બનાવી રહી છે અને બીજી સ્ત્રીઓને પ્રેરણા પણ આપી રહી છે.

- હેતલ રાવ

માત્ર ૧૮ વર્ષની ઉંમરે એનાં લગ્ન થઈ ગયાં. જો કે ભણવાની એની ઈચ્છા લગ્ન થઈ કે ગજબની. રૂઢિચુસ્ત સમાજ હોવા છતાં એ સ્નાતક થઈ. ગુજરાતી વિષય સાથે બીએ સુધીનો અભ્યાસ પૂર્ણ કર્યો. બાળપણથી જ પરિવારની દરેક મહિલાને ઘૂંઘટમાં રહેતી જોવા એ ટેવાઈ ગયેલી, છતાં પોતે મર્યાદામાં રહીને નાનપણથી જોયેલાં સપનાં પણ એ સાકાર કરશે એવી આશા એને હતી...

આજે એ યુવતી ગુજરાતમાં ડ્રોન દીદી તરીકે પોતાની આગવી ઓળખ ઊભી કરી રહી છે. કારકિર્દીની હજી શરૂઆત છે, પણ એને વિશ્વાસ છે કે એની કરિયર પણ ઊંચી ઉડાન લેશે. વાત કરીએ છીએ ગુજરાતના બનાસકાંઠા જિલ્લાના રાણપુર આથમણાંવાસમાં રહેતી તેજલ સોલંકીની...

બનાસકાંઠાના કાંટ ગામમાં વીસ વર્ષ પહેલાં એક દીકરો અને દીકરી પછી કમળાબહેન અને ભરતજી ઠાકોરને ત્યાં તેજલનો જન્મ. ઘરમાં સૌથી નાની એટલે બધાની લાડકી તો હતી જ, સાથે એનો શાંત સ્વભાવ આસપાસના લોકોને પણ સ્પર્શે. નાની તેજલ જ્યારે માતાને લાંબા ઘૂંઘટમાં જોવે ત્યારે પૂછે પણ ખરી કે આટલી લાંબી સાડી મોઢા પર કેમ ઢાંકી છે? ત્યારે માતા એટલું જ કહેતી કે તું હજી નાની છે, મોટી થઈશ એટલે સમજાઈ જશે.

જો કે તેજલને એ વાત ગળે ન ઊતરે. એ પિતા ન પાસે દોડે ત્યારે પિતા એની વાતનો જવાબ આપતાં કહેતા કે લાજ તો ઘરના સંસ્કાર અને વડીલોને આદર આપતી પ્રથા છે. આવો જવાબ પણ તેજલના પલ્લે બહુ પડે નહીં, પણ પિતાની વાણીને પથ્થરની લકીર માનીને એ મન મનાવી લેતી.તેજલનાં માતા-પિતા-ભાઈ આમ સ્વતંત્ર વિચારનાં એટલે તેજલને અભ્યાસ કરવામાં કોઈ વાંધો ન આવ્યો. બારમા ધોરણ સુધીનો અભ્યાસ કરી એણે ગુજરાતી વિષય સાથે આર્ટ્સમાં પ્રવેશ મેળવ્યો.

આમ તો ઠાકોરપરિવારમાં દીકરીઓ ખાસ અભ્યાસ કરે નહીં. એમાં પણ તેજલે તો બારમી સુધી ભણી લીધું હતું એટલે સમાજમાંથી લગ્ન માટે માંગાં પણ આવવા લાગ્યાં હતાં, પરંતુ તેજલને આગળ અભ્યાસ કરવો હતો. હવે લગ્ન કરે તો અભ્યાસ અધૂરો રહે અને એ તેજલને મંજૂર નહીં. દીકરી મોટી થઈ ગઈ છતાં લગ્ન ન કરાવે અને એને ભણવા દે તો સમાજને શું જવાબ આપવો એની પરિવારને મૂંઝવણ થાય. અસમંજસની આ સ્થિતિ વચ્ચે કમળાબહેને એક દિવસ તેજલને કહ્યું: આજે તને જોવા માટે છોકરાવાળા આવવાના છે. કૉલેજના બીજા વર્ષમાં અભ્યાસ કરતી તેજલને લાગ્યું કે હવે પત્યું, મારો અભ્યાસ અધૂરો જ રહેશે.