હાય હાય યે મજબૂરી..

આ ટમેટાં તે માણસ પાસે કેવાં કેવાં કામ કરાવે છે?

- સુષમા શેઠ

શાંતિલાલભાઈ શાંતિથી સવારની ચા પીને પગ લંબાવી સોફા પર બેઠાં બેઠાં છાપાં પર નજર ફેરવી રહ્યા હતા એવામાં એમનો ફોન રણક્યો. લીલીછમ લીલા નામે સેવ કરેલા નંબર પર ઉપરના માળે એકલાં રહેતાં, દેખાવડાં, અપરિણીત લીલાબહેનનું નામ જોઈ શાંતિલાલભાઈ ટટ્ટાર થઈ ગયા. એમણે ગળું ખોંખારીઃ ‘હેલ્લો.. જે શ્રીકૃષ્ણ..’ કર્યું.

‘શાંતિભાઈ, મારે ત્યાં આવશો? તમારું એક કામ છે.’ મીઠો ટહુકો સાંભળી શાંતિલાલભાઈની નજર સામે લીલાબાના ગાલે પડતાં ખંજનવાળો ગુલાબી ચહેરો તરવરતો થયો. મોઢામાં પતાસું આવી પડ્યું હોય એમ એ આખા ગળ્યા ગળ્યા થઈ ગયા.

‘જરૂર લીલા, હું તો કાયમ કહું છું કે અડધી રાતેય મારે લાયક કંઈ કામ હોય તો કહેજે. તારી સેવામાં આ બંદો હાજર છે.’ શાંતિલાલભાઈએ ગળગળા સાદે કહ્યું.

‘એમ ફોનમાં નહીં કહેવાય. આ જરા અંગત બાબત છે. શું છે, આજકાલ જમાનો ખરાબ છે. બીજા કોઈને કહેવાય નહીં એટલે તમને યાદ કર્યા. તમે આવશો ને?’ લીલાબાએ કહ્યું એ સાંભળીને શાંતિલાલભાઈને અશાંતિ વત્તા ઉત્સુકતાનો ઊભરો આવી ગયો.

‘ઊભાઊભ નહીં હોં, જરી સમય કાઢીને આવજો.’ લીલાબાએ સસ્પેન્સ ઘૂંટ્યું. હવે એવું તે શું કામ હશે એ જાણવાની શાંતિલાલભાઈને ચટપટી થઈ આવી. એમણે ઝટપટ નાસ્તો પતાવીને ઉપર જવાનું નક્કી કર્યું. ઉપર એટલે કે આખા મકાનમાં જેને સૌ લીલાબા કહેતાં એ લીલાબહેનને ત્યાં.

‘જરી બજારમાં આંટો મારી આવું.' કહી શાંતિલાલભાઈ પગમાં ચંપલ ચઢાવી, હાથમાં વૉકિંગ સ્ટિક ઝાલી બહાર નીકળ્યા.

‘સૌથી પહેલાં લીલાને ભાવતી કાજુકતરી લઈ લઉં. સાથે ગાંઠિયા બંધાવું.. અને લાવ ને ફૂલોનો બુકે લઈ જાઉં, એ ખુશ થશે. ના, ના. ના, ના. ફૂલ કરમાઈ જશે. એના કરતાં અડધો કિલો ટમેટાં લઈ જાઉં. મોટા બુકેના ભાવમાં અડધો કિલો ટમેટાં તો આવી જ જશે અને લીલાને પણ સારું લાગશે.' શાંતિલાલભાઈએ વિચાર્યું.

શાંતિલાલભાઈ થેલીમાં આવાં મોંઘાં ટમેટાં લાવ્યા એ જોઈ ગીતાબહેન રાજી રાજી થયાં: ‘વાહ, આજે સેવ-ટમેટાંનું શાક બનશે. થેન્ક યુ, બાપુજી.’

‘રસોડાની બારી ખુલ્લી રાખજે. ભલે પડોશીઓને ત્યાં એની સુગંધ જતી.’ મુકેશભાઈએ ટેકો આપ્યો.