ગિટાર બંધ કરાવવા નગારું વગાડો! બે વાદ્યની જુગલબંધી માટે કોઈનો આત્મા ભટકે?

ઢોલ હોય કે નગારું, જે વગાડવું હોય એ દિવસના સમયે વગાડો, નહીંતર હવે અમે તમારા માથે તબલાં વગાડીશું...

- રાજુ પટેલ

‘ગિટાર વગાડીને તો ત્રાસ આપે જ છે, પણ સવાર સવારના એટલા મોટા અવાજે શંખ ફૂંકે છે કે એવું લાગે કે હવે યુદ્ધ શરૂ થવાનું છે એનો શંખનાદ છે આ.’

મુંબઈના ઉપનગર ખારની શુભમ સોસાયટીમાં નિનાદ નામનો એક સંગીતપ્રેમી યુવક ભાડૂત ગિટારવાદનનાં રિયાજ એટલા મોટા અવાજે કરતો કે પડોશીઓ હેરાન થઈ ગયા હતા. સ્થાનિક નગરસેવકને એ સારી રીતે ઓળખતો હોવાથી પોલીસફરિયાદથી પણ ખાસ કંઈ નીપજતું નહોતું.

‘શંખ! મતલબ એ યુવક આસ્તિક છે!' દવેએ કહ્યું.

‘આસ્તિક નહીં, અંધશ્રદ્ધાળુ.’ સોસાયટીના એક આગેવાન શાંતિલાલે કહ્યું: ‘ઘરબહાર નીકળતાં છીંક આવે તો પાછો તાળું ખોલી ઘરમાં જાય અને દસ મિનિટ પછી બહાર જવા નીકળે. અરે, એની બાઈક પર રોજ તાજાં લીંબુ-મરચાં બાંધે છે, બોલો!'

યુવાન હોવા છતાં આવામાં કોઈ માનતું હોય એ નવાઈની વાત તો હતી જ. એટલામાં કૅબિનની બહારથી શરણાઈનો બહુ મોટો અવાજ આવ્યો. જાણે કોઈ રણશિંગુ ફૂંકતું હોય.

'કેવો ત્રાસ છે આ!' મોતીવાલા બોલ્યા.

બધા માટે ચા લઈ આવેલા વિઠ્ઠલને શાંતિલાલે પૂછ્યું: ‘અભી તૂતારી કા જોરસે આવાઝ આયા, વો કિસને બજાયા?'

‘હમારી ચાલ કા લડકા પિછલે સાલ ગનપતિ વિસર્જન કરતે વક્ત દરિયામેં ડૂબ ગયા થા. વો તૂતારી બહુત અચ્છી બજાતા થા. મેરે ફોનમેં મૈંને વો રેકૉર્ડ કર લિયા થા.’ વિઠ્ઠલે જવાબ આપ્યો.

આ સાંભળી કોઈ કંઈ ન બોલ્યું.

થોડા દિવસ પછી દવે અને મેં મોતીવાલાને અહેવાલ આપ્યોઃ

શુભમ સોસાયટીમાં હંમેશની જેમ સવારે નવ વાગ્યે નિનાદનો શંખ ગુંજતો હતો ત્યારે સોસાયટીના બે-ત્રણ લોકો એને મળવા ગયા. નિનાદને ખબર હતી કે સોસાયટીના લોકોનું ચાલે તો એને એના ગિટાર સાથે ઘરબહાર કરી મૂકે. એણે તોછડાઈથી પૂછ્યું: ‘બોલો?’

પણ એ લોકોએ એને સોસાયટીની સત્યનારાયણની પૂજામાં આવવા આમંત્રણ આપ્યું અને પૂજા પછી કોઈ ગીત સંભળાવવા વિનંતી કરી t ત્યારે નિનાદને નવાઈ લાગી અને આનંદ પણ થયો.