నాన్నగారి షర్టు

లిటిల్ కృష్ణ కొత్త బట్టల కోసం ఆతృతగా ఎదురు " చూస్తున్నాడు.

- కథ • శంకర్ రాయ్ చౌధురి

లిటిల్ కృష్ణ కొత్త బట్టల కోసం ఆతృతగా ఎదురు " చూస్తున్నాడు. ఈలోగా, అతని తల్లి తండ్రి కోసం తీసిన కొత్త షర్టును మంచంపైన పరచి పెట్టింది. కానీ ఆయనకు అత్యవసరమైన పని రావడంతో, అది వేసుకోకుండానే బయటకు వెళ్లిపోయాడు.

గులాబీ చుక్కలున్న ఆ షర్టును చూసి లిటిల్ కృష్ణ ఎంతో ఆకర్షితుడయ్యాడు. “ఇది వేసుకుని వీధిలోకి వెళ్తే అందరూ నన్ను నాన్న లాగానే పెద్ద వాడిని అనుకుంటారు" అనుకున్నాడు.

దాంతో తల్లికి చెప్పకుండా అది వేసుకున్నాడు.

నిశ్శబ్దంగా ఇంటి వెనుక నుండి బయటకు జారుకున్నాడు.

మార్గమధ్యంలో తన తండ్రి సహోద్యోగి హరీష్ అతన్ని చూసి నవ్వుతూ పలకరించాడు.

“గుడ్ మార్నింగ్ సార్! ఈ ఏడాది కోల్కతాకు వెళ్తున్నారా?” “ఓ... లేదండి, ఈ ఏడాది వెళ్లలేను" అన్నట్టుగా

లిటిల్ కృష్ణ తడబడుతూ జవాబు చెప్పి అక్కడి నుంచి పరుగెత్తాడు.

“అవునా, నేను నిజంగా నాన్నలా కనిపిస్తున్నానా?” అని ఆశ్చర్యపడుతూ ఆలోచించసాగాడు.

కొంతసేపటికే పోస్టుమ్యాన్ ఎదురయ్యాడు.

అతడు వెంటనే తన బైక్ దిగి “ఎంత అదృష్టమో ఏమో! మీకు రెండు లేఖలు వచ్చాయి. ఇక్కడ సంతకం చేయండి" అన్నాడు.

లిటిల్ కృష్ణ పెద్ద అక్షరాలలో

తన పేరు రాసాడు. ఆలోచించాడు. “ఓహ్! ఈ షర్టు వేసుకున్నందుకే ఇవన్ని జరుగుతున్నాయేమో! ఇదేదైనా మాయా షర్టా?” అని అనుమానమేసింది మనసులో.

ఇంతలో యాపిల్లలు, ద్రాక్ష, అరటిపళ్లతో నిండి ఉన్న తోపుడు బండిని తోసుకుంటూ ఒక వ్యాపారి వచ్చాడు.

“సార్, తాజా పండ్లు కొనండి" అంటూ అడిగాడు.

లిటిల్ కష్ట గందరగోళంగా “నా దగ్గర డబ్బు లేదు" అన్నాడు.

"అయ్యో, అలా అనకండి సార్.

మీరు నాకు కొత్తవారు కాదు కదా.

డబ్బుదేముంది. వస్తుంది పోతుంది సార్! ఇవాళ ఇవ్వలేకపోతే రేపు ఇచ్చేయండి. మీరు పెద్దవారు ఈ రోజు కాకపోతే వేరే రోజు చెల్లిస్తారు.

కదా!" అన్నాడు.