ஷூக்களின் நள்ளிரவு ஓட்டப்பந்தயம்

ஒவ்வொரு இரவிலும், நிலா வானத்தில் மெதுவாக ஏற, தியா ஆழ்ந்த நிம்மதியான தூக்கத்தில் மூழ்கும்போது, அவளது படுக்கையின் கீழ் ஏதோ விசித்திரமானது நடக்கும்.

- கதை • ரித்து ஜெயின்

அவளது சிவப்பு-வெள்ளை கலந்த ஷூக்கள் உயிர் பெறும்.

அவை விரல்களை சொடுக்கும், லேஸ்களை தளர்த்தும், ஒருவருக்கொருவர் மெதுவாகச் கிசுகிசுக்கும்:

"நேரமாச்சா?"

தியாவின் முகம் வரை இழுக்கப்பட்ட கம்பளம், மென்மையான குறட்டை, உறங்கி விட்டாள் என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொண்ட பிறகு - அந்த ஷூக்கள் தாவிக் குதித்து தங்களது இரவுப் பயணங்களைத் தொடங்கும்!

தியா அவளது ஷூஸ்களை எப்போதும் சுத்தமாக வைத்திருக்க விரும்புவாள்.

மண்ணில்லாமல், சேறு துளி கூட இல்லாமல். ஆனால் அவளது ஷூக்களோ அதற்கு நேர்மாறானது!

அவை ஹால்களில் ஊடுருவி பாயும்; வீட்டில் இருக்கும் பூனைக்கு அருகில் மெதுவாக நடந்து செல்லும் - பூனை ஒரு கண்ணைத் திறந்தாலும், விரைவில் மீண்டும் தூக்கத்தில் மூழ்கிவிடும். அந்த ஷூஸ்கள், தியா அனுமதிக்காத அனைத்தையும் செய்தன. மழைக்குளங்களில் நடனமாடின, சேற்றில் துள்ளின.

ஒருமுறை அவளது அப்பாவின் கார் மீதும் தாவின.

ஆனால் அந்த சாகசம் "தடால்!" என்று ஓர் எதிர்பாராத சத்தத்துடன் விழுந்து, காருக்கு அடியில் பதறிப்போய் ஒளிந்து கொண்டன. எல்லாவற்றிலும் மிக முக்கியமாக, அந்த ஷூஸ்கள் ஒன்றோடொன்று இருக்க விரும்பின.

இடது ஷூ, வலது ஷூ - சிறந்த நண்பர்கள். சரியான ஜோடி.

ஒன்று சுழன்றால், மற்றொன்று சுற்றும்; ஒன்று தாவினால், மற்றொன்று தரையிறக்கும்.

அவை ஒருபோதும் பிரியாது இருந்தன. ஆனால் ஒரு விசித்திரமான இரவில்.. அவை தோட்ட பாதையில் பறந்து சென்று, ஒரு புதரின் பின்னால் மறைந்தபோது, இடது ஷூ சொன்னது, “ஒரு விஷயம் செய்யலாம்னு நினைக்கிறேன்..”

வலது ஷூ துள்ளலுடன் “என்னது?”

“ஓட்டப்பந்தயம்!. தெருவிலே நேராக ஓடலாம். நீயும் நானும் மட்டும். யாரு சீக்கிரம் ஓடுறாங்கன்னு பார்ப்போம்.”

வலது ஷூ ஆச்சரியமாக நின்றது.

“ஓட்டப்பந்தயமா? நாம எப்போதுமே சேர்ந்துதானே ஓடுவோம்!”