ഘടികാരങ്ങൾ ചലിക്കുന്ന സമയം

വഴിവിളക്കുകൾ

- സുഭാഷ് ചന്ദ്രൻ

കഴിഞ്ഞ മാസം കടുങ്ങല്ലൂർ എന്ന എന്റെ ജന്മഗ്രാമത്തിൽ ഒരാഘോഷം നടന്നു. ഞാൻ നാലുവരെ പഠിച്ച ആലുങ്ങൽ എൽ പി സ്കൂളിന്റെ ശതാബ്ദി. മുഖ്യാതിഥികളിൽ ഒരാൾ ഞാനായിരുന്നു. നൂറുവർഷം കൊണ്ട് പതിനായിരക്കണക്കിന് വിദ്യാർഥികളെ പഠിപ്പിച്ചു വളർത്തിയ സ്കൂൾ, ജീവിതത്തിന്റെ നാനാതുറകളിൽ വെന്നിക്കൊടി പാറിച്ച പലരുടേയും പ്രാഥമികവിദ്യാലയം. ഒരുവട്ടം കൂടി ആ തിരുമുറ്റത്ത് എത്തിയപ്പോൾ എട്ടാം വയസ്സിൽ അതേ വേദിയിലേക്ക് എന്നെ രാവണവേഷം കെട്ടിച്ച് കൈപിടിച്ചുകയറ്റിയ ഹെഡ്മാസ്റ്റർ ഗോപാലൻ മാസ്റ്ററെ ഞാൻ ഓർമിച്ചു.

ബാല്യകാലത്ത് കലശലായ ശ്വാസം മുട്ടലിൽ ഉഴറിയിരുന്ന ഒരു പ്രാണനായിരുന്നു എന്റേത്. അത്തരമൊരു കുട്ടിക്ക് അഭയം പ്രാപിക്കാനുതകുന്ന ഒന്നും എന്റെ വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നില്ല. കമ്പനിത്തൊഴിലാളിയായിരുന്ന അച്ഛന് ഞങ്ങൾ അഞ്ചു മക്കളായിരുന്നു. വായനയിലൂടെ എന്നതിനെക്കാൾ സർഗാത്മകതയിലൂടെ മുതിർന്നുവെന്നു പറയാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. 53 വർഷത്തെ ജീവിതത്തിൽ സൃഷ്ടിപരതയുടെ ആദ്യകിരണം എന്നിൽ വീണത് ഗോപാലൻ മാഷിൽ നിന്നായിരുന്നു. നരജീവിതമായ വേദനയ്ക്ക് കല ഔഷധമാണെന്ന് എന്നെ പഠിപ്പിച്ച അധ്യാപകന്റെ ഓർമകളിലാണ് ഞാനന്നു പ്രസംഗിച്ചത്. ഒരു ഗുരുദക്ഷിണ