மெர்ரி-கோ-சர்ப்ரைஸ்!

ஜாக்ரிதியின் பிறந்தநாள் வரப்போகுது. நாம என்ன பண்ணலாம்?” ஜாக்ரிதி கைகளை கழுவப் போனவுடன் ஷெஃபாலி மெதுவாகக் கேட்டாள். புதிய பள்ளிக்கு வந்த சில மாதங்களிலேயே, ஜாக்ரிதி நல்ல நண்பர்களை பெற்றிருந்தாள்.

- சர்வமித்ரா

“அவளைக் குஷிப்படுத்தலாமே!” என்று தருண் கடைசி சப்பாத்தியை விழுங்கிக் கொண்டு சொன்னான்.

“அவளுடைய வீட்டுக்குப் போய் கேக் வெட்டலாமா?” ஷெஃபாலி கேட்டாள்.

“அது முடியாது,” தியா தலையசைத்தாள். “ஜாக்ஸ் தன் வீட்டுக்குப் போவதற்கான எந்த ஆலோசனையையும் உடனே மறுக்கிறாள். அவளுக்கு அது பிடிக்காது என நினைக்கிறேன்.”

“ஆமாம், நானும் அதுதான் நினைக்கிறேன்.

‘சோஷியல்’ பீரியட்ல மொத்தமா தூங்கிட்டேன். நன்றி கடவுளே, ஸ்னோரிங் வரல.” என்று ஷெஃபாலி ஒரு கதை கற்பித்தாள். அதற்குள் ஜாக்ரிதி திரும்பி வந்ததால் தியா அமைதியாகி விட்டாள்.

அலங்கார பொருட்கள் மற்றும் தருண் செய்த கேக்குடன் மூவரும் மரத்தின் பின்னால் மறைந்திருந்தனர். நண்பர்கள் எல்லாருக்கும் பிடித்த யோசனை இதுதான். அதற்குள் ஜாக்ரிதி தனது கிரிக்கெட் கிட் தோளில் சுமந்து வெளியே வந்தாள். தாயிடம் கையசைத்து, சைக்கிளில் ஏறி புறப்பட்டாள். ஜாக்ரிதியின் தாய் நிர்மலா இன்னும் கதவருகில் நின்றிருந்தாள்.

"வாங்க," தருண் எழுந்து இரண்டு அடிகள் போனதும் திடீரென கீழே வளைந்து "தாழ்ந்து வாங்க," என்றான்.

ஜாக்ரிதி மீண்டும் திரும்பி வந்தாள், சைக்கிளை நிறுத்தி தாயிடம் சென்றாள். நண்பர்கள் நெருக்கமாக இருந்தாலும் அவர்கள் பேசுவதை கேட்க முடியவில்லை. நிர்மலா தலையசைத்ததை மட்டும் பார்த்தார்கள். பின்னர் ஜாக்ரிதி மீண்டும் புறப்பட்டாள்.

இந்த முறை, நண்பர்கள் ஐந்து நிமிடங்கள் காத்திருந்து கதவுமணி அடித்தனர். நிர்மலா கதவைத் திறந்து, அவர்களை ஆர்வமுடன் பார்த்தாள்.

“ஆண்டி, நாங்கள் ஜாக்ரிதியின் நண்பர்கள். அவளுக்கு ஒரு சர்ப்ரைஸ் செய்யணும். வீட்டை அலங்கரிக்கலாமா?” என்று ஷெஃபாலி விரைவாக விளக்கினாள். தருண் கேக்கை காட்டினான், தியா தன் பேக்கிலிருந்த காகிதக் கம்பிகளைச் காண்பித்தாள்.