વર્ષના પ્રથમ પ્રભાતે...

નૂતન વર્ષ એટલે અંતરમાં દીવો પ્રગટાવવાનો અવસર. અધૂરાં કામોના ભાર નીચે શ્વાસ લેતું વીતેલું વર્ષ થાકી ગયું છે ત્યારે હાથમાં દીવડો લઈને ઊભેલું નવું વર્ષ બારણે ટકોરા મારતું ઊભું છે અને કહે છેઃ ઊઠ, પ્રકાશ તારી વાટ જોઈ રહ્યો છે. આળસની રાખ ખંખેરીને મહત્ત્વાકાંક્ષાની જ્યોત ફરી પ્રગટાવ, કેમ કે જગત પ્રકાશથી નહીં, ઉદ્દેશથી ઝળહળે છે

- કિરણ વી. મહેતા

અષાઢ-શ્રાવણનો અને ભાદરવાનો પણ વરસાદ મન ભરીને વરસી – ચૂક્યો છે. સુકાઈ જવા આવેલાં, નિષ્પ્રાણ થવાના આરે પહોંચેલાં ઝાડવાં પર પણ કૂણી કૂણી કૂંપળોનો મેળો ભરાયો છે. આ લીલ્લેરા મેળામાં કૂંપળો નવજીવનનાં મીઠાં ગીત ગાઈ રહી છે. સીમાડા ગજવતા ટહુકા કર્યા બાદ મોરલા હવે શાંત અને ખુશખુશાલ છે. ખાસ્સા લાંબા સમયથી મેલા થયેલા વાતાવરણને વરસાદે ઘસી ઘસીને ધોઈ નાખ્યું છે.

નવરાત્રિની રઢિયાળી રમઝટના સૂર શમ્યા ને રૂમઝૂમતી, થનગનતી, ગણગણતી દિવાળી પધારી ચૂકી છે. પ્રકૃતિનાં રમણીય રૂપો આંખને ઠંડક આપે છે અને દિલને આનંદથી છલકાવી દે છે. પર્વોમાં સૌથી મોટી દિવાળી. નવ વર્ષનો બલ્લુ હોય કે બ્યાંસી વર્ષના બચુદાદા, દિવાળી સૌને ગમે છે.

કમ્પ્યુટરમાં માઉસથી જમણી ક્લિક કરું છું અને મેનુ ખૂલે છે. એમાં એક વિકલ્પ છેઃ રિફ્રેશ. એ ક્લિક કરતાં જ ગૂંચવાયેલું કમ્પ્યુટર ફરી તાજું બની જાય છે. કારતકથી આરંભાયેલા વર્ષને અંતે આસોના આખરી દિવસે આવેલી દિવાળી આપણને રિફ્રેશ કરનારી ક્લિક છે.

દિવાળીના દિવસોનું પ્રભાત અનોખી આભા લઈને આવે છે. પ્રભાતનું સૌમ્ય આવરણ હૃદયને ઉત્સાહી ઉજાસથી તરબતર કરી દે છે. સવારનો આ દિવ્ય માહોલ થાકેલા મનમાં તાજગીનાં ઝરણાં ખળખળ વહેતાં મૂકે છે. જેમ દીપક અંધકારને હરે છે એમ સવાર પણ અંધકારને હરે છે.

સવાર પણ જીવનના ઓટલે પ્રગટેલો એક નવોનક્કોર દીવો છે. થાકેલા મનનો પરિતાપ સવાર દૂર કરી શકે. સવારમાં નવજીવન જગાડવાની શક્તિ સમાઈ છે. સૂર્ય એ વિશ્વનો અખંડ દીવો છે. એનાં કિરણો વિનાનું જગત જાણે અનંત રાત્રિવાળી નિર્જીવ દુનિયા!

છાંદોગ્ય ઉપનિષદમાં કહેવાયું છે કે...

અસૌ વા આદિત્યો દેવમધુ તસ્ય ઘોરેવ તિરશ્રીનવંશોડરિક્ષમપૂપો મરીચયઃ પુત્રાઃ॥