ડૉ. નેહલ કારાવદરા: પશુ-પંખીઓને બનાવ્યાં પરિવારનાં સભ્ય!

એક તરફ નાનાં થતાં જતાં કુટુંબોમાં પશુ-પક્ષી પાળવાનું પ્રમાણ વધ્યું છે તો આવા જીવોને તરછોડી દેનારા લોકોની સંખ્યા પણ ઓછી નથી. આવા અનાથ કે ઈજાગ્રસ્ત જીવની આંખમાં આંખ પરોવીને એની પીડા જાણી પોરબંદરનાં શિક્ષિકાએ પોતાના ઘરમાં જ ગાયથી માંડી શ્વાન, બિલાડી અને ઘુવડને સુદ્ધાં આશરો આપ્યો છે. ‘પશુ-પક્ષી કલ્યાણ પખવાડિયા’ નિમિત્તે પ્રસ્તુત છે એમના આ આત્મીય સંબંધની વાત.

- દેવેન્દ્ર જાની

જુઓ, આ જૅકી છે. એ પંદરેક દિવસનો હતો અને જન્મ્યા પછી એની આંખ હજી માંડ ખૂલી હતી. એ ઊભા થવાનો પ્રયત્ન કરતો હતો, પરંતુ એના ચારે પગ પેરેલાઈઝ્ડ હતા. હું એને આજુબાજુના ત્રણ-ચાર ડૉક્ટર્સ પાસે લઈ ગઈ, પણ ક્યાંય સારવાર ન મળી. ઊલટાનું, એવો જવાબ મળ્યો કે બહેન, એને ભગવાન ભરોસે છોડી દો.. હું ઘડીભર માયૂસ થઈ ગઈ. જૅકીની આંખમાં આંખ પરોવીને જોયું તો જાણે એ મને એવું કહી રહ્યો હતો કે શું તું પણ મને તરછોડી દઈશ..? બસ, એને ન છોડવાનું નક્કી કરી હું જૅકીને ઘરે લઈ આવી. કેટલાક મિત્રોની મદદથી પાટાપિંડી કરી સારવાર શરૂ કરી અને થોડા દિવસોમાં એ ધીરે ધીરે ચાલતો થઈ ગયો. મારી ખુશીનો પાર ન રહ્યો. આ જૅકી આજે ૧૨ વર્ષનો થયો છે..!'

પોરબંદરનાં નેહલ કારાવદરા જેના વિશે આટલી વહાલપ સાથે એકશ્વાસે બોલે છે એ જૅકી નામના શ્વાને તો એમની જિંદગીને એક નવા વળાંક પર લાવીને મૂકી દીધી છે. એ ઘટનાને ૧૨ વર્ષ જેટલો લાંબો સમય થવા છતાં આજે પણ કોઈ જૅકી શબ્દ બોલે તો એમના ચહેરા પર ખુશી છવાઈ જાય છે. કણસતા શ્વાનનો જીવ બચી ગયો એનો આનંદ પછી તો આવા અનેક અબોલ જીવોને જિંદગી આપવા પ્રેરણારૂપ બન્યો.

આ ઘટના પછી તો જ્યાં પણ કોઈ પશુ-પંખી બીમાર હોવાના ખબર મળે તો નેહલબહેન તરત ત્યાં પહોંચી એને સારવાર આપે છે. વાત માત્ર આટલેથી અટકતી નથી, આવાં અનેક પશુ-પક્ષીને બીજે ક્યાંય રાખવાની જગ્યા ન મળી તો પોતાના ઘરમાં જ એ અબોલ જીવોને એમણે આશ્રય આપ્યો. આજે આ મહિલાના ઘરે અનેક પંખી અને કૂતરા-બિલાડી જ્યાં-ત્યાં (અને ઘરના સોફા પર પણ) બેઠાં હોય છે તો ક્યારેક આખા ઘરમાં બિન્દાસ આંટા મારતાં હોય એવાં દશ્યો જોવા મળે છે.