સમયના ખેલ છે ન્યારા

સફળતા, વિફળતા, સમય પાર છું અકળ મન, હૃદય, રક્તસંચાર છું હકીકતમાં છું, પણ હકીકત નથી હું ઢેબે ચઢી કોઈ વણઝાર છું.

- હિતેન આનંદપરા

સમય બડો હોનહાર ખેલાડી છે. એ પોતે સમસ્થ રહીને બધાને નચાવે છે. કારકિર્દીનાં પ્રારંભનાં વર્ષોમાં સમય તોખારની જેમ ભાગતો જાય. ખાવા-પીવાનું ભાન રહે નહીં અને માત્ર કામ, કામ, કામની દોરવણી હેઠળ જીવન ચાલતું રહે. આ સમય આજીવિકા નિશ્ચિત કરવાનો છે, જાતને પુરવાર કરવાનો છે, ભવિષ્યનો આધાર ઘડવાનો છે. એટલે સ્વાભાવિક રીતે સ્વ માટે અને સ્વજન માટે સમય બચે નહીં.

કારકિર્દી ઘડતરના અરસામાં સમય મળતો નથી એવી બુમરાણ કમ સે કમ વનપ્રવેશ સુધી તો ચાલુ જ રહે છે. સાંસારિક જવાબદારીઓમાંથી હાથ ઊંચા કરી સંન્યાસ લઈ લેવાતો નથી. સંન્યાસ લેવા માટે પણ પરિપક્વતા જોઈએ, પલાયનવાદ નહીં.