తృప్తి లేకపోతే..

సింగిల్ పేజీ కథ

- సింగంపల్లి శేషసాయి కుమార్

పద్మజ వంటింట్లో నుంచి బయటికి వచ్చింది. తన పని తాను చూసుకుంటూ బ్యాగ్ చేతిలో వేసుకొని సైకిల్ పైకి ఎక్కి "పద్మా, వెళ్లొస్తాను" అంటూ బయలుదేరాడు సత్యం. ఇద్దరూ మధ్య తరగతి జీవితాలతో సంతోషంగానే ఉన్నారు. ఎక్కడైనా సరే ప్రపంచంలో తర తరాలుగా జరుగుతున్నది ఒక్కటే ఒకరి కష్టంపైన మరొకరి సుఖం అనే సౌధం నిర్మించి ఉంటుంది. దాదాపు రెండు దశాబ్దాలుగా శంకరయ్య దగ్గర గుమాస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు సత్యం. ఏ సమయంలో ఏ వస్తువు ఎవరి దగ్గర కొనాలి, ఏ సమయంలో దానిని అమ్మాలి? అన్న నాడి తెలిసినవాడు.

మానసిక శ్రమ లేని తన విజయానికి సత్యం పెట్టుబడి. అతను తనకిచ్చే జీతం చాలా తక్కువ. జీతం గురించి పట్టించుకోలేదు సత్యం. ఉండటానికి పెద్దలు కట్టించిన ఇల్లు ఉంది. ఇద్దరికీ మూడు పూటలా తినడానికి కావలసిన తిండి ఉంది కాబట్టి వేరే చోటుకు వెళ్ళే.

కన్నా చాలా కాలం నుండి తెలిసిన వాడు కాబట్టి కాస్త మర్యాద ఉంటుంది.

అన్నది సత్యం ఆలోచన. తన భర్త తెలివితేటలకు వేరే చోట అయితే మంచి సంపాదన ఉంటుంది. కాబట్టి తాము ఇంకాస్త సుఖంగా బతకొచ్చు.. అన్న ఆలోచన పద్మలో ఇప్పుడిప్పుడే మొదలైంది.

ఓ రోజు రాత్రి.. భోజనం చేసి దాపపై వేసిన బొంతలపైకి చేరాడు.

సత్యం. "ఏవండీ ఒక విషయం చెప్తాను.

కాస్త ఆలోచించండి" అన్నది పద్దు.

ఏమిటన్నట్టు ఆమె వైపు చూసాడు.