આ વાત ફક્ત વિજાતીય કે સજાતીય સંબંધની નથી!

પ્રેમ કરવાનો, મનગમતા પાત્ર સાથે રહેવાનો અને ઘર વસાવવાનો અધિકાર બધાને છે ખરો?

- ડૉ. મિતાલી સમોવા

સર્વોચ્ચ અદાલતમાં અત્યારે એલજીબીટીક્યૂઆઈએ પ્લસ (LGBTQIA + અર્થાત્ Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Queer, Intersex Asexual etc.) કૉમ્યુનિટીનાં લગ્ન તથા સેક્સ્યુઅલ પ્રાઈવસીના અધિકારો માટે લડત ચાલી રહી છે. સજાતીય સંબંધ અથવા તો એવા સંબંધ તરફ ઝોક ધરાવતા લોકોનાં લગ્નને કાનૂની માન્યતા આપવાના મુદ્દે દેશમાં રીતસર બે ભાગલા પડી ગયા છે. અમુક જાગ્રત લોકો એલજીબીટીક્યુ કૉમ્યુનિટીના માનવીય અધિકારોની તરફેણ કરી રહ્યા છે તો કેટલાક લોકો આપણી સંસ્કૃતિ સાચવવાના નામે એનો વિરોધ કરી રહ્યા છે.

કેન્દ્ર સરકારે આ પ્રસ્તાવ સામે એનો વિરોધ નોંધાવી દીધો છે. વકીલોના એક સંગઠને ન્યાયતંત્રને આ વિવાદમાં પડવાને બદલે એવો કોઈ કાયદો ઘડવો હોય તો એ કામ સંસદ પર છોડવાનું સૂચવ્યું છે. અગાઉ જો કે ન્યાયપાલિકાએ જ આ મામલે સક્રિયતા દાખવી બંધારણની કલમ ૩૭૭ (સમલૈંગિક સંબંધોને ગુનો ગણવાનો ૧૫૦ વર્ષ જૂનો અંગ્રેજી કાયદો) નાબૂદ કરીને માનવઅધિકાર વિષયે ઐતિહાસિક ચુકાદો આપ્યો હતો, પણ એ પછીય એલજીબીટીક્યૂ કૉમ્યુનિટીએ હજી પોતાના અધિકાર માટે લડત આપવી પડે છે. શું પોતાની પસંદના પાર્ટનર સાથે પ્રેમથી જીવવાનો અને દામ્પત્યજીવનના લાભ લેવાનો અધિકાર ફક્ત વિજાતીય દંપતીઓને જ છે?