‘ધાકમાં ધણીને રખાય, કામવાળીને નહીં, સમજ્યા?

અરે શું વાત કરું બહેન, મારા આ ટિંચુડાએ રમતમાં ને રમતમાં ચણાના શાકમાં લોખંડનો એકાદ છરો નાખી દીધેલો...! શાક જરા સાચવીને ખાજો, એટલું કહેવા જ આટલી વહેલી આવી છું.’

- હર્ષદ પંડ્યા

‘કૌન બનેગા કરોડપતિ’ સિરિયલ જોતાં જોતાં બાબુ બૉસે હળવેથી બબિતાને કહ્યું, “આજથી હું તને પ્રેમથી ‘બૉબી’ કહું તો તને ગમશે ને?’’

‘અફકોર્સ!’ બબિતાએ ખુશ થઈને ડાઇનિંગ ટેબલ પર પૂરી અને ચણાના શાકનાં બાઉલ મૂકતાં કહ્યું, ‘આજે આટલો બધો પ્રેમ બતાવવાનું કોઈ કારણ?’

‘ચણાનું શાક તેં ઍકસ્ટ્રા ઑર્ડિનરી બનાવ્યું છે!’

 ‘ખરેખર?’ ‘અરે શું ખરેખર?’ ગુસ્સે થઈને બાબુએ દાઢ પર હાથ દાબતાં કહ્યું, ‘અરે, આ તો દાઢની કસરત કરાવે એવું શાક છે.’ ‘શું થયું ચણાના શાકનું? મોળું થયું છે?’ બબિતાએ પોતાની ભૂલી જવાની આદતને યાદ કરતાં કહ્યું.

દાઢમાં કાંકરી આવી ગઈ હોય અને આખા મોઢામાં કમકમા આવી જાય તેમ બાબુ બૉસ, દર્દથી પીડાતો હોય તેમ ‘બાપ રે’ એવી બૂમ પાડતો વૉશબેઝિન પાસે જઈ ઊભો.

‘કાંકરી આવી કે શું?’ બબિતાએ લાગણીવશ થઈને પૂછ્યું.

‘તું કાંકરીની વાત કરે છે?’ દૂર ઊભેલા બાબુ બૉસે માથામાં હથોડો વાગ્યો હોય તેવી ‘ચણામાં વેદનાથી કહ્યું, કાંકરી હોત તો સમજ્યા હવે, પણ આ તો કાંકરામાં ક્યાંક ક્યાંક ચણા છે, ઓહ...'

‘ચણા બફાયા નથી કે શું?’ બબિતાના અવાજમાં ગૅરન્ટીનો આશાવાદ હતો.

‘અત્યાર સુધી બાફવામાંય તેં પૂરે...

પૂરું ક્યારેય બાહ્યું છે? તું તો બાફવામાંય કચાશ રાખે તેવી છે... ઓહ...

બાપરે... હજુય દાંત કળે છે.’

બબિતા ખૂબ લાગણીશીલ છે. આટલી મોટી દુર્ઘટના એના હાથે થઈ જાય અને એનો ભોગ એનો પ્રિયતમ કમ પતિ બાબુ બૉસ પોતે જ બને એ એનાથી સહન ન થઈ શક્યું. રડી પડી. ધોધમાર રડી પડી, પણ બાબુ તો એનાથીયે જાય એવો છે. એની પત્નીની આંખમાં ભરાતું ચોમાસું જોઈને બાબુ તો ભીની ભીની લાગણીઓથી સાવ ફોગાઈ જ ગયો. નખશિખ ધ્રૂજી ગયો, જ્યારે એણે પત્નીને ખરેખર રડતી જોઈ ત્યારે! 

“ઓહોહોહો... અરે ભ'ઈ! અરે...

અરે... હું તને ઠપકો થોડો આપું છું? અને એવું હોય તો આઇએમ સૉરી... વેરી સૉરી, વેરી વેરી સૉરી, બસ?’ બાબુ તો બાપડો આટલું કહેતાં કહેતાં ઢીલો જેમ ઢીલો થતો ગયો અવાજ એનો એટલો જ ભારે થતો ગયો. કોઈને તો એમ જ લાગે કે બાબુ હમણાં રડી જ પડશે.