விவசாயமும், மின்சாரமும்...

கல்வி, உணவுப் பொருள்கள் வழங்குதல், குடிநீர் உள்ளிட்ட அத்தியாவசியத் தேவைக்கான மானியங்கள் ஜி.டி.பி.யில் 4.5% மட்டுமே என்றால், வாக்காளர்களைக் கவருவதற்காக எந்தவிதப் பொருளாதார அடிப்படையும் இல்லாத மானியங்களின் அளவு ஜி.டி.பி.யில் 5.7% என்று பொருளாதார நிபுணர்கள் முன்டலேயும் சிக்தரும் தெரிவிக்கிறார்கள். அவசியமற்ற, மக்களைக் கவரும் இலவச மானியங்கள் இதுபோலத் தொடர்ந்தால் இலங்கைக்கு ஏற்பட்ட கதி இந்தியாவுக்கும் ஏற்படலாம் என்று அவர்கள் எச்சரிக்கிறார்கள்.

- 

மானியங்களில் பரவலாக இந்தியாவிலுள்ள எல்லா மாநிலங்களிலும் முதன்மை பெறுவது விவசாயிகளுக்கான இலவச மின்சாரம். விவசாயத்துக்குப் பாசன வசதி வழங்க வேண்டிய கடமை அரசுக்கு உண்டு என்பதில் மாற்றுக் கருத்து யாருக்கும் இருக்க முடியாது. அதே நேரத்தில், வரைமுறை இல்லாமல் விவசாயத்துக்காக இலவசமாக மின்சாரம் வழங்கப்படும்போது நிலத்தடி நீரும் வீணாகி, மின்சாரமும் விரயமாகிறது.

இந்தியாவிலுள்ள அனைத்து மாநில மின்சார வாரியங்களும் மிகக் கடுமையான இழப்பில் இயங்குகின்றன. எந்த ஒரு மாநிலமும் துணிந்து சீர்திருத்தத்தையோ, தனியார்மயத்தையோ மேற்கொண்டு இழப்பைக் கட்டுக்குள் கொண்டுவரும் முயற்சியில் ஈடுபடத் தயாராக இல்லை.

உற்பத்தியாகும் மின்சாரத்தில் ஆறில் ஒரு பங்கு மின்சாரத்துக்கான கட்டணம் மாநில மின் வாரியங்களால் வசூலிக்கப்படுவதில்லை. இந்தியாவில் உற்பத்தி செய்யப்படும் 1,693 பில்லியன் யூனிட் மின்சாரத்தில் அது 16% எனும்போது எந்த அளவுக்கான இழப்பு என்பதைக் கணக்கிட்டுப் பார்த்தால் தலைசுற்றும். மின்சார வாரியங்களின் உற்பத்திச் செலவுக்கும் கட்டண வசூலுக்குமான இடைவெளி சுமார் ரூ.3 லட்சம் கோடி; ஏற்கெனவே ஏற்பட்டிருக்கும் இழப்பு ரூ.7.04 லட்சம் கோடி; இந்த இழப்பையெல்லாம் எப்படி ஈடுகட்டுவது, யார் ஈடுகட்டுவது?