કબાટમાંથી મુકેશભાઈએ મંકી કૅપ, મફલર, ટ્રેકસૂટ અને વૉકિંગ શૂઝ કાઢી ઘોષણાપત્ર જાહેર કર્યું: ‘હું આવતી કાલથી મોર્નિંગ વૉક માટે ગાર્ડનમાં જવાનો છું.' શિયાળામાં તબિયત સુધારવાના હેતુએ એમની આળસ ઉડાડી મૂકી.
‘હુંય સાથે આવીશ. એક કરતાં બે ભલા. દિવાળીની મીઠાઈઓ ખાઈને મારી કમર આમ પણ કમરા જેવી બની ગઈ છે. જીવ બળે એ કરતાં કૅલરી બાળવી સારી.’ વસ્ત્રો ફિટ ન થવાથી ગીતાબહેનને ફિટ રહેવાની હોંશ ઊપડી.
‘તું રે’વા દે. રાતના મોડે સુધી સિરિયલો જોઈ જોઈને દુઃખી થાય છે અને સવારે વહેલી ઊઠતી નથી. સપનામાં મૈ તુમ્હારે બચ્ચે કી મા બનનેવાલી હૂં એવું કંઈક બબડે છે. ભગવાન જાણે, આ ઉંમરે હજી તને મા બનવાનાં સપનાં ક્યાંથી આવે છે! પણ તારા બબડાટને લીધે મારી ઊંઘ ઊડી જાય છે. તારે આરામ કરવો એટલે શું કે ઘરમાંય બધાને આરામ મળે.’ કહી મુકેશભાઈ સ્વગત બોલ્યાઃ મનેય ગાર્ડનમાં ઘડીક એકાંતનો પરમાનંદ મળે. બાકી, બાથરૂમમાં શાંતિથી નહાતો હોઉં તોય બૂમો પાડે કે કેમ આટલી વાર લાગી? લપસી પડ્યા છો? ઝટપટ બહાર નીકળે તો પાછી પૂછે કે સાબુ સરખો ચોળ્યો કે નહીં?
‘ના. તમને એકલા નહીં જવા દઉં. હું તમને કંપની આપવા આવીશ.’ ગીતાબહેન એકનાં બે ન થયાં.
ગીતાબહેનની કંપનીના વિચારે મુકેશભાઈ કંપી ગયા.
બીજી સવારે ગીતાબહેને સેટ કરેલું એલાર્મ વાગ્યું એટલે વૂલન્સ ચઢાવી બન્ને તૈયાર થઈ મહાકાર્ય સિદ્ધ કરવાનું હોય એમ વૉક માટે જવા નીચે ઊતર્યાં. ગીતાબહેન ગાડીમાં બેસવા ઉતાવળાં થયાં.
‘ચાલ, ચાલવા માંડે, ત્યાં કેમ ઊભી રહી?’ ‘લે! કારમાં નથી જવું? હું આવા ખાડાવાળા ઊબડખાબડ રસ્તે નહીં ચાલુ.’ ‘
'પણ રોકડી સાત મિનિટના રસ્તે તો ગાર્ડન છે. આપણે પગ ચલાવવાના છે, કાર નહીં.' જો કે ખાસ્સી ચાર મિનિટની દલીલ બાદ મુકેશભાઈના નાજુક કર્ણપટલે સહનશક્તિ ગુમાવતાં એમણે શરણાગતિ સ્વીકારી લીધી અને કારનેય મોર્નિંગ વૉક કરાવતાં બન્ને ગાર્ડનમાં પહોંચ્યાં.
‘દૂર દૂર પાર્ક ન કરતા. મને ગેટની સામે ઉતારો.’
ગીતાબહેનની વૉકિંગ ક્ષમતા પર મુકેશભાઈને શંકા જાગી. જો કે ગીતાબહેનની ટૉકિંગ ક્ષમતા અંગે કોઈ બેમત નહોતો એમાંય ગીતાબહેનને એમની સખી રૂપા મળી ગઈ.
‘અલી, બહુ વખતે દેખાણી.’
この記事は Chitralekha Gujarati の December 18, 2023 版に掲載されています。
7 日間の Magzter GOLD 無料トライアルを開始して、何千もの厳選されたプレミアム ストーリー、8,500 以上の雑誌や新聞にアクセスしてください。
すでに購読者です ? サインイン
この記事は Chitralekha Gujarati の December 18, 2023 版に掲載されています。
7 日間の Magzter GOLD 無料トライアルを開始して、何千もの厳選されたプレミアム ストーリー、8,500 以上の雑誌や新聞にアクセスしてください。
すでに購読者です? サインイン
સહઅસ્તિત્વની સહનશીલતા
મનુષ્ય આ પૃથ્વી પર સૌથી સામુદાયિક-સહકારી પ્રાણી છે.એક પ્રજાતિ તરીકે માણસની સફળતાનું કારણ એકબીજા સાથે સહકારથી રહેવાની ક્ષમતામાં છે. એવું સહઅસ્તિત્વ અને સહકાર કાયમ સુંદર-સરળ જ હોય એ જરૂરી નથી. પ્રેમાળ સંબંધમાં પણ ઉઝરડા પડે છે અને એમાંથી જ સહનશીલતાનો ગુણ વિકસે છે.
જસ્ટ, એક મિનિટ...
નમ્રતા અને ઉદારતાની અભિવ્યક્તિ ખુશીના રંગીન મેઘધનુષનું નિર્માણ કરે છે.
દેખ જોગી, ઉનાળો
પરબ લગાવો બરફ જમાવો તરસ અમારી કોઈ બુઝાવો ગરમ હવાઓ વહી રહી છે જરા કૂલર કે એસી ચલાવો. -રશ્મિ અગ્નિહોત્રી
જીએસટીનું કલેક્શન વધે છે... વેપાર-ઉદ્યોગમાં ફ્રસ્ટ્રેશન વધે છે!
નવા નાણાકીય વરસના પહેલા મહિનામાં જીએસટીનું કલેક્શન બે લાખ કરોડ રૂપિયાની ઉપર પહોંચી જવાનાં ગુણગાન ભલે ગવાયાં, પરંતુ આ ટૅક્સ પાછળની દાસ્તાન કંઈક અંશે કરુણ બનતી જાય છે. કહેવાય છે કે અત્યારની મોંઘવારીમાં જીએસટીના બોજનો ફાળો પણ છે. મોટા ભાગની પ્રજા આ વેરાના બોજ હેઠળ દબાઈ રહી છે. સરકારે આ વિષયમાં વ્યવહારદક્ષતા દાખવવાની જરૂર છે.
ઝનૂની પ્રેમ સાચો નથી...સાચા પ્રેમમાં પરમાર્થ હોય!
સ્વાર્થી પ્રેમ ઑથોરિટેરિયન, બિન-લોકતાંત્રિક અને બેરહેમ છે. એનો સંહાર એના સર્જન કરતાંય ગજબનો છે. એ ગરજે ઉદાર થાય છે અને જીદ પડે મરવા કે મારી નાખવાની નિર્દયતા સુધી જાય છે. આવો આવેશાત્મક પ્રેમ અસ્થિર અને ક્ષણિક હોય છે. એ ડ્રગ્સ જેવી મદહોશી પૂરી પાડે છે, પણ એની આવરદા ટૂંકી હોય છે.
બર્ન વિક્ટિમનો હાથ ઝાલે છે સ્કિન બૅન્ક
દાઝ્યા પર બામ... અંગદાનની જેમ ચામડીનું દાન પણ અનેક દરદીને નવજીવન આપે એ હકીકત વિશે જાગરૂકતા ધીરે ધીરે આવી રહી છે એની સાબિતી છે ગુજરાતની ત્રણ ત્વચા બૅન્ક.
ગર્ભનાળ સેવાની... ગર્ભનાળ શૈશવની...
માતાએ મુંબઈ-અમદાવાદથી ભાવનગર આવી બાળપ્રવૃત્તિની અહાલેક જગાવી તો દીકરીએ ભાવનગરથી બહાર નીકળી છેક ડેડિયાપાડામાં આદિવાસી બાળકો માટે ધૂણી ધખાવી
માતા-પુત્રીના માધ્યમથી હજારો ઘરમાં ગુંજી કિલકારી
માના સંઘર્ષને પોતાનો સંઘર્ષ બનાવી દીકરીએ એની જેમ સફળતાની કેડી કંડારી... અને હવે સેવા તથા સ્વાસ્થ્ય-સમજણ માટે પણ એ જ રસ્તો અપનાવ્યો છે.
આ રાજા તો બહુ ગુણવાન છે!
ઉનાળામાં અમૃત ફળ તો ખાવાનું જ હોય, પણ એનાં ફાયદા અને જોખમ પણ જાણી લો તો કેરી વધુ સ્વાદિષ્ટ લાગશે.
ચલ મેરે ઘોડે ટિક ટિકટિક...
નાનપણમાં મુંબઈના દરિયાકિનારે ઘોડેસવારી કરતાં કરતાં એને અશ્વો સાથે જાણે પ્રેમ થઈ ગયો. વર્ષો પછી અને લગ્ન પછી અનાયાસ એક ઘોડો પાળવાનું નક્કી કર્યું. એક પછી એક કરતાં આજે બાર ઘોડા એમના સ્ટડમાં છે. આપણે ત્યાં અશ્વના માલિક, સંવર્ધક અને ટ્રેનર કોઈ સ્ત્રી હોય એવું જ્વલ્લે જ સાંભળવા મળે. જામનગરનાં આ મહિલા છે એમાંનાં એક.