உருவாகிறது ‘நகரும் கோயில்’...

‘ஆலயம் தொழுவது சாலவும் நன்று’ என்பதற்கிணங்க, கோயில்களைத் தேடிச் சென்று அங்கு உறைந்திருக்கும் இறைவனை வணங்குவோம். சில சமயங்களில் இறைவனே நம்மைத் தேடி வந்து காட்சி தருவதும் உண்டு. பெருந்திருவிழாக் காலங்களில் வீதியுலா என்கிற விஷயத்தை ஏற்படுத்தியதன் காரணம் மிக உயர்வானது. வயதானவர்களும் உடல் நலம் குன்றியவர்களும்கூட இறை தரிசனத்தைப் பெற வேண்டும் என்பதற்காக விதவிதமான அலங்காரங்களில் தெய்வத்திருமேனிகளை உலா வரச் செய்கின்றனர்.

- -சுஜாதா மாலி

விழாவின் முக்கிய அம்சமாக அமைவது ‘ரதோத்சவம்’ எனப்படும் தேர்த் திருவிழா. அப்படிக் கருவறைத் தெய்வத்துக்கு இணையான உலாத்திருமேனியரைத் தாங்கி வரும் தேர்கள் பெரிதும் போற்றுதலுக்குரியவை.

‘நகரும் கோயில்’ எனப்படும் தேரின் உருவாக்கம் பற்றிய அரிய செய்திகளை நம்முடன் பகிர்ந்து கொள்கிறார் மாமல்லபுரத்தைச் சார்ந்த தேர் ஸ்தபதி புஷ்பராஜ். பரம்பரையாக இந்தத் தொழிலில் ஈடுபட்டு வரும் இவர், மாமல்லபுரம் அரசு கலைக் கல்லூரியில் நுண்கலைகளுக்கான பட்டப் படிப்பில் தேர்ச்சி பெற்றவர்.

அவருடன் ஒரு சந்திப்பு:

தேர் செய்வதற்கான மரங்களை எப்படித் தெரிவு செய்கிறீர்கள்?

தேருக்கான மரம் தெரிவு செய்வதுதான் மிகப் பெரிய விஷயம். பாரம்பரிய முறைப்படி செய்கிற காலகட்டத்தில் தேருக்கான மரம் வெட்டுவதற்காக வனப்பகுதிக்குச் செல்வதே ஒரு விழா போல இருக்கும். நல்ல நேரம் பார்த்து பூஜைகள் செய்து, மங்கள வாத்தியம் ஒலித்திட, கீழ்த்திசை நோக்கித்தான் செல்ல வேண்டும். பால் மரமாக, பசுமையாக இருக்க வேண்டும். பழமரமாகவும் பட்டுப்போன மரமாகவும் இருக்கக் கூடாது. வெட்டுப் பட்ட மரம் சாய்வதுகூட கிழக்குத் திசை நோக்கித்தான் இருக்க வேண்டும். இப்படி நிறைய ... ஆனால், இப்பொழுதெல்லாம் இம்முறைகள் அரிதாகி விட்டன. மரவாடியில் இருந்து வாங்கி வந்து விடுகிறார்கள்.

பழமரம் இருக்கக் கூடாது என்றீர்களே ?

ஆம். பழமரம் என்றால் காய்க்கும் மரம். பழங்கள் இருந்தால் அதை உண்பதற்காக பறவை முதலான சிறுஉயிரினங்கள் வந்து அடையும். வெட்டும்போது அவற்றுக்கு ஆபத்து உண்டாகும். அதேபோல் பறவைகள் வசிக்கும் மரம். அதைக் கூடுமரம் என்போம். அவற்றையும் தவிர்த்து விடுவோம்.

வெட்டியவுடன் என்ன செய்வீர்கள்?