મૌન સાધક જેવા પાષાણનો અલબેલો સંસાર

પથ્થર બોલતા નથી, બોલી શકતા નથી. જો કે એની અવ્યક્ત લાગણી છતી થયા વગર રહેતી નથી.. સમયની થપાટ ખાઈ ખાઈને કાળમીંઢ થયેલા પથ્થરોની લાગણી જુદા જુદા આકારે છલકાય છે ત્યારે જાણે એમાંથી કવિતા નીતરે છે. કચ્છના તલ ગામ નજીક કુદરતે પથ્થરમાં પોતાના હસ્તાક્ષરમાં લખેલી કવિતાની આ છે તસવીરો.

- અરવિંદ નાથાણી

કાળની થપાટને અને સતત ફૂંકાતા ઝંઝાવાતી પવનને પરાજિત કરીને પરાપૂર્વથી અડીખમ ઊભેલા આ પાષાણની સમીપ જતાં જ એના પથરીલા હોઠોમાંથી અલબેલી સુરાવલી વહેતી લાગે. નદીનાં જળની છાલકનું ધીમું ધીમું સંગીત સંભળાયા કરે તો કોઈને ખડકમાં સેંકડો વર્ષોનાં ગૂઢ રહસ્ય ધરબાયેલાં હોય એવી પ્રતીતિ થાય. કોઈને વળી એમાં અવનવા આકાર દેખાય.

સદીના મહાનાયક અમિતાભ બચ્ચન કહે છે: ‘કચ્છ નહી દેખા તો ક્યા દેખા?’ ભારતનો સૌથી મોટો જિલ્લો કચ્છ એટલે વિષમ વાતાવરણ, વિષમ ઋતુઓ અને આપદાનો પ્રદેશ, પરંતુ કચ્છ પાસે એવાં અનેક વણખેડ્યાં સ્થળો છે, જ્યાં રૂંવાડાં ઊભાં કરી દે એવો કુદરતી કરિશ્મા જોવા મળે. એવાં સ્થળો જેના ભેદભરમ, પ્રકૃતિની લીલા કે અનન્ય સુંદરતાને કોઈ પામી શકતું નથી.