પંચામૃત

ઈશ્વર હોય તો તે જરૂર માણસના હૃદયમાં જ છે!

- ભૂપત વડોદેરિયા

એક ક યુવાન ઇજનેર હતો. યુવાન એક સુંદર યુવતીના પ્રેમમાં હતો. યુવતી તેને મળી નહિ, હ્રદય હતાશાથી ભરાઈ ગયું. એક ક્ષણ તો લાગ્યું કે મારી અંદર જે સોક કૌશલ છે, કલા છે, શક્તિ છે, તે તેને બતાવી દઉં! યુવાન ઇજનેરે આપઘાતનો વિચાર માંડી વાળ્યો તે પોતાના જીવનદીપને વધુ ઝળહળતો બતાવવાનું નક્કી કર્યું. એણે એક અશક્ય લાગતું કામ હાથમાં લીધું. તેણે સુએઝની નહેર બતાવી. ફ્રેન્ચ ઇજનેરનું નામ હતું લેસેપ્સ. ઇજનેરની પ્રેયસી રાજકુમારને પરણી હતી. તેણે જ્યારે નહેર જોઈ ત્યારે તેને પ્રેમી હૈયાનો કાંઈક લાગ મળ્યો. એક વિરાટ પુરુષાર્થનું રૂપ લઈને અહીં સાક્ષાત પ્રેમપરા ઊભો હતો. પ્રેયસીનું મસ્તક નમી પડ્યું,

એક ભગત હૃદયીયુવાને એક ફિલસૂક્તે કહ્યું; મારે માટે જીવવાનું અશક્ય છે’.

ફિલસૂકે કહ્યું: “જે શક્ય હોય તે કરો.'

યુવાને કહ્યું: ‘મરી જવાનું શક્ય લાગે છે. કદાચ સરળ પણ છે.'

ફિલસૂકે કહ્યું: “માણસ માટે જીવવાનું પણ અઘરું છે અને મરવાનું પણ અઘરું છે, પણ કદાચ વધુ અઘરું કામ જીવવાનું છે, જેને જીવવાનું અઘરું કામ આવડી જાય છે તેને પછી મરવાનું અઘરું કામ પણ આવડી જાય છે. સહેલું લાગે છે.’