ഇനി ഞാൻ കരയില്ല...

അറ്റുതൂങ്ങിയ കൈകൾ... മനസ്സിനേറ്റ മുറിവുകൾ... പങ്കാളിയുടെ പകയ്ക്കുമുന്നിൽ വിറങ്ങലിച്ചു പോയ ദിവസങ്ങൾ... അതിജീവിക്കുകയാണ് വിദ്യ

- പ്രശാന്ത് കലഞ്ഞൂർ

ഇനി ഞാൻ കരയില്ല... ഞാൻ  കരഞ്ഞാൽ എന്റെ വീട്ടുകാർ എല്ലാവരും കരയും. എന്റെ ശരീരത്തിൽ ആ മനുഷ്യൻ നൽകിയ മുറിവുകൾ ജീവിതപാഠമാണ്.” അകന്ന് കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഭർത്താവിന്റെ ക്രൂരമായ ആക്രമണത്തിൽ അറ്റുതൂങ്ങിയ രണ്ട് കൈകളും ശരീരം മുഴുവൻ മാരകമായ മുറിവുകളും ദാമ്പത്യം ബാക്കിയാക്കിയ ആഘാതത്തിന്റെ പിടിയിലും വിദ്യ ശുഭാപ്തിവിശ്വാസം കൈവിടുന്നില്ല. പത്തനാപുരം കലഞ്ഞൂർ പറയൻകോട് ചാവടിമലയിൽ വീട്ടിൽ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും മകനുമൊപ്പം ജീവിതത്തെ തിരിച്ചുപിടിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ് അവർ...

രണ്ടാം ജന്മം

ഭർത്താവിന്റെ കത്തിക്കുമുന്നിൽ പകച്ചുപോയ ആ ദിനത്തിന്റെ ഓർമകളിലേക്ക് വിദ്യ കടന്നു... സെപ്റ്റംബർ 18 രാത്രി ഏഴരമണി. മുറിയിൽ ഇരുന്ന് ടി.വി. കാണുകയായിരുന്നു ഞാൻ. ഈ സമയത്ത് കഴുത്തിന് പിന്നിൽ എന്തോ വന്ന് വീഴുന്നത് പോലെ തോന്നി. ഞാൻ ആദ്യം ഇടതുകൈകൊണ്ട് തടയാൻ ശ്രമിച്ചു. വീണ്ടും അതേ സ്പർശം. തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോൾ കണ്ടത് വടിവാൾ വീശി നിൽക്കുന്ന സന്തോഷിനെയാണ്. കഴുത്തിന് നേരെ വീശിയ വാൾ വലതുകൈ കൊണ്ട് തടഞ്ഞു. വേദനിച്ച് നിലവിളിച്ച് താഴേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ചുറ്റിനും ചോര മാത്രം. വലതു കൈ തൊലിയുടെ അല്പം ബലത്തിൽ മാത്രം തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. ഈ സമയം അടുത്ത മുറിയിൽ കിടക്കുകയായിരുന്ന അച്ഛൻ വിജയൻ ഓടി വന്നു. അയാൾ അച്ഛന് നേരെയും വാൾ വീശി. അച്ഛന്റെ പുറത്താണ് വെട്ടേറ്റത്. മോനും അമ്മയുമൊക്കെ ഓടി വന്നപ്പോഴേക്കും ആ മനുഷ്യൻ പുറത്തേക്ക് ഓടിയിരുന്നു... ബഹളം കേട്ട് ഓടിയെത്തിയ അയൽക്കാരും വീട്ടുകാരും ചേർന്നാണ് ആശുപത്രിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയത്. ഈ സമയത്തൊന്നും എനിക്ക് ബോധം പോയിട്ടില്ലായിരുന്നു. ആംബുലൻസിൽ തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് പോകുമ്പോഴും ഒപ്പമുള്ള അച്ഛനോട് ഞാൻ എന്റെ കെ പോയോ എന്ന് മാത്രം ചോദിച്ചു. വെട്ടേറ്റ് തൂങ്ങിയ കൈകളിൽ ഈ സമയമെല്ലാം വേദനയല്ലായിരുന്നു... മരവിപ്പ് മാത്രം.

എന്നെ കൊല്ലാൻ രണ്ടാമത്തെ ശ്രമം