മനസ്സിൽ ഞാനുമൊരമ്മ

ഇന്ത്യയിലെ ആദ്യത്തെ ട്രാൻസ് ദമ്പതിമാരാണ് സൂര്വയും ഇഷാനും. അഞ്ചാംവർഷത്തിലേക്കെത്തുന്ന ദാമ്പത്യം. സൂര്യ മനസ്സ് തുറക്കുന്നു

- എം. സന്ധ്യ

പുരുഷനായി ജനിക്കുകയും മനസ്സുകൊണ്ട് സ്ത്രീയാണ് താനെന്ന് തിരിച്ചറിയുകയും  ചെയ്യുന്നത് സങ്കൽപ്പിക്കാനാകുമോ? അതുപോലെ സ്ത്രീയായി ജനിച്ച് പുരുഷനാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരുടെ സംഘർഷങ്ങളെ കുറിച്ച്... അത്തരക്കാരും നമുക്കിടയിലുണ്ട്. അവർ തിരശ്ശീല നീക്കി അരങ്ങിലേക്ക് വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലത്തിലാണ് നാമിന്ന് ജീവിക്കുന്നത്. സമൂഹം വ്യക്തിത്വത്തിനു മേൽ അടിച്ചേല്പിക്കുന്ന ഭാരങ്ങൾ ഇറക്കിവെച്ച രണ്ടുപേർ... ഇന്ത്യയിലെ ആദ്യത്തെ ട്രാൻസ്ജെൻഡർ ദമ്പതികളായ സൂര്യയും ഇഷാനും. ദൗർഭാഗ്യമെന്ന് സമൂഹം വിളിച്ച തന്റെ ജീവിതാവസ്ഥയെ തളരാത്ത ആത്മവീര്യം കൊണ്ട് നേരിട്ടതിനെ കുറിച്ച് സൂര്യ സംസാരിക്കുകയാണ്.

സൂര്യ ജനിച്ചത് വിനോദായിട്ടാണ്. എന്നാൽ വിനോദ് എന്ന പുരുഷൻ അവരുടെ ഉള്ളിൽ ജീവിച്ചിട്ടേ ഇല്ല. "ഞാനൊരു പെണ്ണല്ലേ' എന്നാണ് അന്നും ഇന്നും അവർ ചോദിച്ചിട്ടുള്ളത്. അതിലേക്കെത്താനുള്ള അവരുടെ യാത്രകൾ പക്ഷേ, കഠിനമായിരുന്നു. നോർമൽ' എന്ന് കരുതി ജീവിക്കുന്ന നമുക്കത് ഒരുപക്ഷേ, ഒരു കെട്ടുകഥ പോലെ അവിശ്വസനീയമായിരിക്കാം...

കുട്ടിക്കാലത്തെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ പങ്കുവെക്കാമോ?

എന്റെ ഓർമയിലെ ഞാൻ പൊട്ടു കുത്താനും കണ്ണെഴുതാനും ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന, തോർത്ത് നീളൻ മുടിപോലെ തലയിൽ കെട്ടുന്ന, ഷാളു ചുറ്റുന്ന ഞാനാണ്. എന്റെ ഉള്ളിലെ സ്ത്രീയെ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ പറ്റാത്ത കുട്ടിക്കാലം. വാക്കുകൊണ്ടും ശരീരം കൊണ്ടും മനസ്സുകൊണ്ടും ഒരുപാട് നോവിക്കപ്പെട്ട കാലം. ശരീരത്തിൽ പുരുഷ അവയവങ്ങളെ പേറിനടക്കുക എന്നത് എന്നെ സംബന്ധിച്ച് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. അവയെ ഞാനൊരിക്കലും ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.

സെക്സ് എന്താണെന്ന് തിരിച്ചറിയാത്ത ബാല്യത്തിൽ എന്നെ പലരും ലൈംഗികമായി ചൂഷണം ചെയ്തു. അക്കൂട്ടത്തിൽ ബന്ധുക്കളും അധ്യാപകരുമുണ്ട്. ആരോടും ഇതൊന്നും തുറന്നു പറയാനാകാതെ ഒറ്റപ്പെട്ടു നടന്നു. സ്കൂളിൽ പോകാൻ പേടിച്ച് കുളക്കടവിൽ ചെന്നിരിക്കും. അതെന്റെ മടിയായി കണ്ട് എനിക്ക് അടികിട്ടി. ഇതുണ്ടാക്കുന്ന അരക്ഷിതാവസ്ഥ, ഭയം... അത് ഭീകരമാണ്. നിർബന്ധിച്ച് ഓറൽ സെക്സ് ചെയ്ത് തൊണ്ട വേദനിച്ചു കരയുന്ന ഒരു കുട്ടിയെ നിങ്ങൾക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാനാകുമോ? സ്കൂളിനെ ഞാൻ കണ്ടത് ശവപ്പറമ്പായിട്ടാണ്. സ്കൂളിലെ ഇരുണ്ട മൂലയിൽ നിന്ന് എന്നിലേക്ക് നീളുന്ന പല്ലുകളും നഖങ്ങളുമുള്ള ക്രൂരമുഖങ്ങളായിരുന്നു എനിക്ക് അധ്യാപകരും വിദ്യാർഥികളും.