உரிய நடைமுறையும் அதிகாரமும்: ரணில் விக்கிரமசிங்கவின் கைதிலிருந்தான பாடங்களும்

முன்னாள் ஜனாதிபதி ரணில் விக்கிரமசிங்கேவின் கைது, அரசியல் பழிவாங்கும்விடயமாக கருதும் அவரது ஆதரவாளர்களுக்கும், முன்னர் சட்டத்திற்கு அப்பாற்பட்டவர்கள் மீது சட்டம் இப்போது பயன்படுத்தப்படுவதைக் கருத்தில் கொள்ளும் மற்றவர்களுக்கும் இடையே பெரும் விவாதத்தைத் தூண்டியுள்ளது.

- ரவி ரட்ண சபாபதி

அரச தலைவர்கள் உண்மையில் பொறுப்புக்கூறப்பட்டு வழக்குத் தொடரப்பட வேண்டும் என்றாலும், முன்னாள் ஜனாதிபதி ரணில் விக்கிரமசிங்கவை வெள்ளிக்கிழமை கைது செய்தமையும், பிணையை எதிர்க்கும் முடிவும் தவறானது என்று வழக்கறிஞர் எம்.ஏ. சுமந்திரன் கூறியுள்ளார். ஊழல் தடுப்புச் சட்டத்தின் பிரிவு 111 இன் கீழ் அவர் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டிருக்கலாம் என்று ஏனைய விமர்சகர்கள் கூறியுள்ளனர். அதற்கு பதிலாக அவர் மீது தண்டனைச் சட்டத்தின் பிரிவுகள் 386 மற்றும் 388 மற்றும் பொது சொத்துச் சட்டத்தின் பிரிவு 5(1) ஆகியவற்றின் கீழ் குற்றம் சாட்டப்பட்டது, இதன் முக்கியத்துவம் என்னவென்றால், விதிவிலக்கான சூழ்நிலைகளில் மட்டுமே பிணை கிடைக்கும். அவர் பிற்பகல் 3 மணிக்கு நீதிமன்றத்தில் ஆஜர்படுத்தப்பட்டார். வெள்ளிக்கிழமை, சட்ட விவாதங்களுக்கு சிறிது நேரம் விட்டுவிட்டு, நீதிவான் அவரை இரவு 10 மணிக்கு காவலில் வைத்தார்.

இந்த முன்னேற்றங்கள் முறையான செயல்முறை குறித்த முக்கியமான கேள்விகளை எழுப்புகின்றன. குறிப்பாக, அவை வழக்குரைஞர் சுதந்திரத்திற்கான முக்கியமான தேவையை எடுத்துக்காட்டுகின்றன. ஒரு வலுவான சட்ட ஆட்சி மற்றும் தேசிய ஊழல் எதிர்ப்புச் சட்டத்தை திறம்பட அமுல்படுத்துவது, வழக்குரைஞர்கள் தேவையற்ற வெளிப்புற அழுத்தங்களிலிருந்து விடுபட வேண்டும் என்று கோருகிறது.

இலங்கையில்,சட்டமா அதிபர் மற்றும் அரசாங்கத்தின் சட்ட ஆலோசகர் ஆகிய இருவராகவும், இரட்டைப் பாத்திரத்தை வகிக்கிறார். வழக்குகளைத் தொடங்குதல், பராமரித்தல் மற்றும் திரும்பப் பெறுதல் ஆகியவற்றில் சட்டமா அதிபருக்கு பரந்த விருப்புரிமை உள்ளது. இந்த இரட்டை ஆணை, குறிப்பாக அரசு செயற்பாட்டாளர்கள் சம்பந்தப்பட்டிருக்கும் போது, உள்ளார்ந்த நலன்சார் மோதலை உருவாக்குகிறது. 'மனித உரிமைகள் வழக்குகளில், குறிப்பாக மோதல் தொடர்பானவற்றில், அரசு செயற்பாட்டாளர்களை வழக்குத் தொடர விருப்பமின்மையை' சர்வதேச ஜூரர்கள் ஆணைக்குழு குறிப்பிட்டுள்ளது. மேலும், சட்டமா அதிபர் திணைக்களத்துக்குள் இருந்து நீதிபதிகளை நியமிக்கும் நடைமுறை, நிர்வாகத்திற்கு நீதித்துறை விசுவாசத்தை நிலைநிறுத்த ஆபத்தை விளைவிக்கிறது2.