வேலூரும், ஜூலை 10 புரட்சியும்!

வேலூர்

- என். தமிழ்ச்செல்வன்

லூர் கோட்டைக்கு நீண்ட நெடிய வரலாறு உண்டு. இங்குதான் 1806-ஆம் ஆண்டு ஜூலை 10-ஆம் தேதி இந்தியச் சுதந்திரத்துக்கு அடித்தளமிட்ட நாளாகும்.

‘குள்ள நரியாக 100 ஆண்டுகள் வாழ்வதைவிட புலியாக ஒரே ஒரு நாள் வாழ சம்மதம்’ என்றவர் திப்பு சுல்தான். பீரங்கிகளாலும், துப்பாக்கிகளாலும் ஆங்கிலேயர்களைப் போரில் எதிர்கொண்ட திப்பு பலமுறை அவர்களைத் தோற்கடித்தார். எனினும் ஆங்கிலேயர்களால் ஸ்ரீரங்கப்பட்டினத்தில் நயவஞ்சகமாகக் கொல்லப்பட்டார். அவரது குடும்பத்தினர் வேலூர் கோட்டையில் காவலில் வைக்கப்பட்டனர். திப்புவின் 12 மகன்களும் 6 மகள்களும், பணியாளர்களும் சேர்த்து 300 பேர் கைது செய்யப்பட்டனர். இவர்களை 370 ஆங்கிலேயச் சிப்பாய்களும் 1,500 இந்தியச் சிப்பாய்களும் காவல் காத்தனர். இவர்களில் ஹிந்து, முஸ்லிம்கள் இருந்தனர்.

ஆங்கிலேயர்கள் இந்திய சிப்பாய்களை நடத்திய முறை வெப்பத்தை உருவாக்கியது. ‘சிப்பாய்கள் காதில் கடுக்கண் அணியக் கூடாது. நெற்றியில் குங்குமமோ, விபூதியோ பூசக் கூடாது. தாடி வளர்க்கக் கூடாது. தலைப்பாகையாகப் புதுவகைத் தொப்பி அணிய வேண்டும்’ என்று கெடுபிடி செய்தனர். புதிதாகத் தரப்பட்ட துப்பாக்கித் தோட்டாக்களில் மாடு, பன்றியின் கொழுப்புச் சேர்க்கப்பட்டிருந்ததாகச் செய்தி உலவியது. இதனால், ஹிந்து, முஸ்லிம் என இரு தரப்புச் சிப்பாய்களும் ஆவேசம் அடைந்தனர். இந்தக் காலத்தில் ராணுவ முகாம்களில் ‘பக்கீர்கள்’ என்ற பெயரில் புரட்சியாளர்கள் இருந்தனர். அவர்கள் மதச் சாமியார்கள் வேடத்தில் பொம்மலாட்டக் கலை நிகழ்ச்சிகளை நடத்தினர். ஆங்கிலேயர் இறுதியில் தோற்பது போல் காட்சிகள் இருந்தன. விடுதலை உணர்வின் திரிக்கு இதுவும் தீ மூட்டியது.