கைதி. எண் 9658

(68) தூக்குமேடை பாலு

- -சி.மகேந்திரன்

மதுரை சிறைச்சாலையில் அதிகாலையில் அந்தப் பாடல் இசைக்கப்படுகிறது. அதன் நெடிய மதில் சுவர்களில் அந்த பாடல் வரிகள் மோதி தனித்த இசை தரும் எதிரொலியாக மாறியிருந்தது. அந்தப் பாடல், கனத்த இரும்புக்கம்பிகளையும் ஊடுருவி, எல்லா இடங்களுக்கும் போய்ச்சேரும் வலிமையையும் பெற்றிருந்தது. தூக்குக்கயிறால் கழுத்து முறிக்கப்பட்டு இதயத்தின் இயக்கம் நின்றுபோவதற்கு முன், பாடிய பாடல். சிறையில் கைதிகளாயிருந்த அனைத்து கம்யூனிஸ்டுளுக்கும் அந்தப் பாடல் தெரிந்திருந்தது. அந்தப் பாடலை ஒருவர் ஆரம்பித்தால் போதும், எல்லோரும் பாடத் தொடங்கிவிடுவார்கள்.

கம்யூனிஸ்டுகளின் நடைமுறைகள் சிலவற்றை, வெளியுலகம் பலநேரங்களில் வினோதக் கண்கொண்டு பார்க்கிறது. தீவிர முழக்கங்களை எழுப்புகிறார்கள். புரட்சிகர உணர்வுகளை உருவாக்கித் தரும் பாடல்களை கூட்டாக இசைக்கத் தொடங்கிவிடுகிறார்கள். ஏன்? என்பது கேள்வி. இவை ஆதாயத்திற்கு செய்யப்படும் தனி வழிபாட்டு வழிமுறைகள் அல்ல என்பதை அவர்கள் தெளிவாகவே உணர்ந்திருக்கிறார்கள். மனித உணர்வுகளை ஒருங்கிணைத்து, தடைகளை உடைத்து, மாற்றங்களை நோக்கி நகர வைக்கும் மாயத்தை அது செய்துவிடுகிறது. அதை பொதுஉலகம் அவ்வளவாக புரிந்து கொள்வதில்லை.

அது தூக்குமரத்தடியில் பாடப்பட்ட பாடல். தூக்கு கயிறை கழுத்தில் மாட்டுவதற்கு முன்னர், அந்த பாடலைத்தான் பாடவேண்டும் என்ற அனுமதியையும் பாலுசாமி என்ற பாலு பெற்றிருந்தார். அந்தப் பாடலை அவர் தன் ஆத்மாவைவிட முக்கியமானதாகக் கருதியிருக்க வேண்டும். உயிர் பிரிவதைவிட அந்தப் பாடலை பாடி முடிப்பது அவருக்கு அந்த தருணத்தில் முக்கியமாக இருந்தது. ஒரு பாடல் முழுவதையும் பாடி முடிக்கிறார்.