ઉંમર નામનું નડતર અતિક્રમી એમણે સર કર્યાં સિદ્ધિશિખર!

ચાલીસી વટાવ્યા બાદ દેશ-વિદેશનાં કપરાં ચઢાણ ચઢી સિદ્ધિ પ્રાપ્ત કરનારા મુંબઈના આ પર્વતારોહક માટે ઉંમર ફક્ત એક આંકડો છે. તાજેતરમાં સાઠ વર્ષ પૂર્ણ કરનારા જયેશ ચોક્સીનું હવે લક્ષ્ય છેઃ માઉન્ટ એવરેસ્ટ.

- સંજય પંડ્યા

શરીરસ્વાસ્થ્ય ગમે એટલું સારું હોય, પર્વતારોહણ અને એમાંય ૨૦,૦૦૦ ફૂટથી વધુની ઊંચાઈવાળાં શિખર સર કરવાનાં સાહસ એ દિમાગી ખેલ છે!

મુંબઈના પર્વતારોહક જયેશ ચોક્સીના આ શબ્દો છે.

મુંબઈ, થાણે, કલ્યાણ કે પુણેની પ્રકૃતિપ્રેમી પ્રજા માટે સહ્યાદ્રિની હારમાળા ટૂંકડી છે. એક સમય હતો, જ્યારે ચોમાસામાં શનિવારે રાતે ટ્રેકિંગ કરવા જનારાં કિશોર-કિશોરીઓથી હકડેઠઠ ભરાયેલી કર્જત લોકલ, પુણે પેસેન્જર ટ્રેન કે ભુસાવળ એક્સપ્રેસમાં ગુજરાતી ભાગ્યે જ જોવા મળતા. જો કે હવે તો ઘણા ગુજરાતી સાહસિકો ટ્રેકિંગ (પર્વતારોહણ) પર કે એક્સપિડિશન (લાંબી સફર) પર જતા થયા છે.

જયેશ ચોક્સી આવા જ એક સાહસિક છે. છ મહિના પહેલાં જ ૬૦ વર્ષ પૂર્ણ કરનારા છતાં જાતજાતનાં શિખર સર કરવાનો જુસ્સો ધરાવતા જયેશભાઈ કહે છે: ‘વીસેક વર્ષ પહેલાં મેં પણ સહ્યાદ્રિના ટ્રેક્સથી શરૂઆત કરી હતી. ત્યાર બાદ મુંબઈમાં નૅશનલ પાર્કની વૉકના મિત્રો વિનોદ શાહ, મહેશ ચંદારાણા સાથે હિમાલયમાં નાના-મોટા ટ્રેક્સ કર્યા, પછી એક ક્ષણે એવું લાગ્યું કે વિશ્વનું સર્વોચ્ચ શિખર માઉન્ટ એવરેસ્ટ સર કરવું છે.’

જયેશભાઈ ઉમેરે છેઃ ‘જો કે વિચાર આવે ને માઉન્ટ એવરેસ્ટ સર કરવા નીકળી પડો એવું નથી હોતું. આવાં અઘરાં એક્સપિડિશન માટે રૉક ક્લાઈમ્બિંગની (ખડકો પર ચડવાની), રેપ્લિંગની (રસ્સીની મદદ વડે ઊંચા ખડક પરથી નીચે ઊતરવાની) તથા ઊંચાઈ પર બરફ પર ચાલવાની તાલીમ લેવી પડે. બરફના પહાડો પર વચ્ચે વચ્ચે પડી જતી ખાઈ (ક્રવાસ)ને ઓળંગવાની તથા સીડી મૂકી ક્રેવાસ ઓળંગવાની તાલીમ જેવી અલગ અલગ પ્રકારની ટ્રેનિંગ લેવી જરૂરી છે. વળી, પર્વતારોહણ માટે દેશની અવ્વલ ક્રમની સંસ્થા નેહરુ ઈન્સ્ટિટ્યૂટ ઑફ માઉન્ટનિયરિંગ ૪૦ વર્ષથી મોટી ઉંમરનાને આ તાલીમ નથી આપતી એટલે અમારા જેવાએ કોઈ એવા પર્વતારોહકને શોધવા પડે, જે અમને આવું શીખવી શકે.’