Staantribune - 45 - Joegoslavië

In dieser Ausgabe

Staantribune nummer 45 staat geheel in het teken van voormalig Joegoslavië, dat in de jaren negentig uiteen viel.
Het magazine opent met een verhaal over Rode Ster Belgrado. De Serviërs wonnen in 1991, als enige Joegoslavische club in de historie, de Europa Cup I.
Voor veel Kroaten begint de onafhankelijkheidsoorlog op 13 mei 1990. Op die dag speelt Rode Ster Belgrado een uitwedstrijd tegen Dinamo Zagreb. Al vóór de wedstrijd breken rellen uit tussen de supportersgroepen van de twee teams, de Bad Blue Boys van Dinamo en een paar duizend meegereisde Delije, onder leiding van Željko Ražnatović, de latere oorlogsmisdadiger Arkan.
Boban maakt, net als onder anderen Davor Šuker, Robert Prosinečki, Predrag Mijatović en Igor Štimac, deel uit van het Joegoslavische Elftal onder 20 jaar dat in 1987 wereldkampioen wordt.
In weer een ander artikel beschrijft Frank Heinen hoe diezelfde talentvolle selectie in 1994 wereldkampioen had kúnnen worden. Dat zegt ook Željko Petrović (56) in een interview met redacteur Guus Hetterscheid. Petro vertelt hoe zijn Joegoslavische vrienden tegenover elkaar kwamen te staan en over zijn jeugd in Montenegro.
Oorlogsmisdadiger Arkan komt ook terug in een artikel over FK Obilić, de club die in 1998 eenmaal kampioen werd van de Servische Super Liga, vóór Partizan Belgrado (16 titels) Rode Ster Belgrado (13). Een modern sprookje? Nee, allesbehalve dat. De titel werd namelijk gewonnen dankzij intimidatie en corruptie.
Redacteur Joris van de Wier was bij het Kantrida Stadion, een van bijzonderste voetbalplekken van Europa en in het magazine ook een artikel over de derby tussen FK Sarajevo en FK Željeznicar, Ook waren we in Split. Wil je de inwoners van deze stad écht leren kennen, ga dan naar het Poljudstadion. Hajduk Split is namelijk dé trots van de stad.