జీవితాన్ని మార్చిన పద్యం

ఉదయం 11 గం॥ సమయం.. తిరుపతి రైల్వేస్టేషన్ రద్దీగా ఉంది. రైలు దిగిన ప్రయాణికులు ఒకరినొకరు తోసుకుంటూ వెళ్తున్నారు.

- - డాక్టర్ నెమిలేటి కిట్టన్న

ఉదయం 11 గం॥ సమయం.. తిరుపతి రైల్వేస్టేషన్ రద్దీగా ఉంది. రైలు దిగిన ప్రయాణికులు ఒకరినొకరు తోసుకుంటూ వెళ్తున్నారు. గోపాల్, ఇంటికి వెళ్ళే సంతోషంలో గబగబా మెట్లు దిగుతున్నాడు. ఆ తొందరలో తన ముందు పోతున్న వ్యక్తిమీద పడ్డాడు. ఆ వ్యక్తి కోపంగా "బుద్ధి లేదా?” అంటూ అరిచాడు. ఆ అరుపు వచ్చిన వైపు చూశాడు గోపాల్, "హల్లో ధనపాల్, సారీ మై ఫ్రెండ్ చూసుకోలేదు, ఎలా ఉన్నారు?" అంటూ అతన్ని పట్టుకొని గిరగిరా తిప్పేశాడు గోపాల్. ఆ ఇద్దరు

మిత్రులు చాలా యేండ్ల తరువాత కలిశారు. ఇద్దరూ ఆ దగ్గర్లోని హోటల్ బీమాస్కు వెళ్లి ఎవరూ లేని టేబుల్ చూసి కూర్చొని టిఫిన్, కాఫీ ఆర్డర్ ఇచ్చారు.

కష్టం-సుఖాలు పంచుకున్నారు.

తను మంచి ఉద్యోగం చేస్తున్నట్లు చెప్పాడు.

గోపాల్.

ఇద్దరు టిఫిన్ తింటూ మాట్లాడుకుంటున్నారు. నువ్వేంటి ధనపాల్ "డల్గా ఉన్నావు.ఆరోగ్యం గాని బాగోలేదా ఏంటి, బాగున్నారా? అంటూ ప్రశ్నల మీద ప్రశ్నలు వేసి మిత్రుడిని ఉక్కిరి బిక్కిరి చేశాడు గోపాల్.