પાકિસ્તાન નામના દોજખમાં નથી જવું પાછા અમારે..

હરિદ્વારની જાત્રા નિમિત્તે પાકિસ્તાનથી ભારત આવેલા કોળી સમાજના ૪૦થી વધુ લોકોએ અત્યારે મોરબીમાં આશરો લીધો છે. ધરમના નામે અન્યાય અને અત્યાચાર, પાયાની સુવિધાનો અભાવ તથા કારમી મોંઘવારીએ પાકિસ્તાનમાં એમનું જીવન દોહ્યલું બની ગયું છે અને એ જ કારણે હવે એમણે પોતાનું મૂળ વતન છોડી અહીં જ સ્થાયી થવું છે.

- દેવેન્દ્ર જાની (મોરબી)

અમે ત્યાંના નરકમાંથી માંડ બહાર નીકળ્યા હોઈએ એમ લાગે છે. અમારે હવે પાકિસ્તાન પરત જવું નથી. અમે બાલબચ્ચાં સાથે અહીં ભારતમાં આવ્યા છીએ. અમે કોળી હિંદુ છીએ. અમારી ભારત સરકારને અરજ છે કે અહીં આશરો મળે એવું કંઈક કરે. બસ, અમારે બીજું કંઈ જોઈતું નથી..

પાકિસ્તાનથી આવેલા નિરાશ્રિતો અત્યારે તો મોરબી કોળી સમાજની વાડીમાં રહે છે, પણ સવાલ છે, ક્યાં સુધી રહી શકશે?

સૌરાષ્ટ્રના મોરબીમાં કલેક્ટર કચેરી નજીક આવેલી કોળી સમાજની વાડીમાં અત્યારે ખાસ્સી ચહલપહલ છે. મોટું ખુલ્લું મેદાન અને લાંબી મોટી ઓસરીવાળી જ્ઞાતિની વાડીમાં પ્રવેશ કરતાં જ થોડાં બાળકો ખાટલા અને બાંકડા પર બેસી ધિંગામસ્તી કરતાં જોવા મળે છે. ઓસરીમાં સામાનનાં થોડાં પોટલાં પડ્યાં છે અને એક ખૂણે કેટલીક સ્ત્રી રસોઈ બનાવતી નજરે પડે છે. ના, સમાજમાં કોઈનાં લગ્ન કે બીજા પ્રસંગની ધમાલ નથી. અત્યારે તો અહીં પાકિસ્તાનથી આવેલા કોળી સમાજના ૪૦ જેટલા લોકોએ આશરો લીધો છે અને એમને મળવા સ્થાનિક આગેવાનોની આવ-જા સતત ચાલુ છે. એમના મોઢે પેલા આગંતુકો એક જ વિનંતી કર્યે રાખે છેઃ અમને અહીં કાયમ માટે રહેવા મળી જાય એવી વ્યવસ્થા થાય તો જોજો!

પાકિસ્તાનની હાલત અત્યારે કેવી છે એ આપણામાંથી મોટા ભાગના લોકો જાણતા હશે. રાજકીય અંધાધૂંધી ચરમસીમાએ પહોંચી છે, મોંઘવારી ફાટીને ધુમાડે ગઈ છે, ધર્મઝનૂની લોકોએ પ્રશાસન પર કબજો જમાવી દીધો છે. આવી અરાજકતા હોય ત્યારે ધાર્મિક લઘુમતીમાં હોય એ સમાજના લોકોની દશા વિશે તો વિચારીનેય કંપારી છૂટે. એમાંય અત્યારે મોરબીમાં જેમણે આશ્રય લીધો છે એ તો તદ્દન ગરીબ મજૂર પરિવારના લોકો છે. પાકિસ્તાનમાં અતિશય મોંઘવારીને લીધે એમનું બે ટંક ખાવાનું પણ દુર્લભ બન્યું છે. બાળકોનું કોઈ ભવિષ્ય નથી. સુરક્ષાનો મુદ્દો પણ મોટો છે અને એ કારણે જ એમણે પાકિસ્તાની ધરતી પર પાછો પગ પણ મૂકવો નથી.