સાકરનો ટુકડો, આઈસક્રીમ અને એ ગોઝારી પાંચ જાન્યુઆરી..

આગલા દિવસે, ચાર જાન્યુઆરીએ એ સૌ પરિવારજનોને પ્રેમથી મળ્યાં. સિંગાપોર વસી ગયેલા પુત્ર બિપિનભાઈ કોટક, એમનાં પત્ની રેખાબહેન, પૌત્ર યશ, એનાં પત્ની ક્વિની, વગેરે મુંબઈમાં હોઈને મળી ગયાં

- 

આમ તો છેલ્લા થોડા સમયથી મધુબહેનની તબિયત નરમગરમ રહ્યા કરતી, પણ બીજી બધી રીતે એ સજાગ હતાં. વાતો કરતાં, નાની નાની વાત, પ્રસંગથી ખુશમિજાજ રહેતાં, જેમ કે અવસાનના થોડા દિવસ પહેલાં પૌત્ર મનન સાથે એમણે મોડી રાત સુધી ગપ્પાં માર્યાં. મધરાતનો લગભગ એક વાગી ગયો એટલે મનનભાઈ ઊભા થયા. ‘દાદી, હવે સૂઈ જાઓ.’ આટલું કહીને એ રૂમની બહાર નીકળતા હતા ત્યાં મધુબહેન કહે: ‘ચાલ, આઈસક્રીમ ખાઈએ.’ મનનભાઈને આશ્ચર્ય થયું: ‘આટલી મોડી રાતે આઈસક્રીમ?’ તો મીઠું મલકતાં મધુબહેન કહેઃ ‘આઈસક્રીમ ખાવાનો તે કાંઈ ટાઈમ હોતો હશે?’ અને મધરાતે દાદી-પૌત્રએ સાથે બેસીને આઈસક્રીમ ખાધો.