ക്ഷേത്രാചാരങ്ങളും ആയുസ്സിന്റെ വേദവും പെരിങ്ങോട് ശങ്കരനാരായണൻ

ആയുർവേദം എന്നാൽ ആയുസ്സിന്റെ വേദം എന്നാണല്ലോ അർത്ഥം. ആ ആയുർവേ ദവും ക്ഷേത്രങ്ങളും തമ്മിൽ അഭേദ്യമായ ഒരു ബന്ധമുണ്ട്. ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ വഴിപാടുക ളിലും നേദ്യാദികളിലും ആ ബന്ധം തെളിഞ്ഞുകാണാം. അവ ഏതൊക്കെയാണെന്ന് അന്വേഷിക്കുന്നു ഇവിടെ.

- പി. ജയചന്ദ്രൻ

ആൽ

ആലായാൽ തറ വേണം, അടുത്തൊരമ്പലം വേണം... എന്ന പാട്ട് കേൾക്കാത്തവരായി അധികം പേർ കാണില്ല. ആലും അമ്പലവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം സൂചിപ്പിക്കുവാൻ ഈ രണ്ട് വരികൾ തന്നെ ധാരാളം. അങ്ങനൊരു വലിയ ബന്ധം ഉള്ളതു കൊണ്ടാണല്ലോ ക്ഷേത്രങ്ങളായ ക്ഷേത്രങ്ങളുടെയൊക്കെയും മുൻപിൽ ഒരു ആൽമരം വച്ചു പിടിപ്പിക്കുന്നത്. അത്തി, ഇത്തി, അരയാൽ, പേരാൽ എന്നിവ നാൽപ്പാമരങ്ങളിൽപ്പെടുന്നു. നാൽപ്പാമര ശുദ്ധി ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ നിർബന്ധവുമാണ്. ഇവയെല്ലാം ഔഷധങ്ങളാണ്. അതേ സമയം ഇവയിൽ പലതും പൂജാദികാര്യങ്ങൾക്ക് ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന് പേരാലിന്റെ മൊട്ടാണ് മൃത്യുഞ്ജയ ഹോമത്തിന് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. കറുകയും ഉപയോഗിക്കും.

ഇനി ഇതിന്റെ ശാസ്ത്രീയ വശം നോക്കിയാൽ, ഏറ്റവും കൂടുതൽ പ്രാണവായുവിനെ പുറത്തുവിട്ട് അന്തരീക്ഷത്തെ ശുദ്ധീകരിക്കുന്ന വൃക്ഷമാണ് അരയാൽ. അതുകൊണ്ടാണ് ക്ഷേത്രപരിസരങ്ങളിൽ അരയാലിനും പേരാലിനും ഇത്രയും പ്രാധാന്യം കൈവന്നത്. രാവിലെ ക്ഷേത്രത്തിലെത്തുന്ന ഭക്തർ ആലിനെ വലംവയ്ക്കുന്നതും അതുകൊണ്ടാണ്.

തുളസി

ഹൈന്ദവ ക്ഷേത്രാചാരങ്ങളിൽ തുളസിയോളം പ്രാധാന്യമുള്ള ഒരു ചെടി വേറെയില്ല തന്നെ. മാലയ്ക്ക് വേണ്ടിയും, പൂജയ്ക്ക വേണ്ടിയും മാത്രമല്ല, തീർത്ഥത്തിലിടാനും ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ തുളസി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ഔഷധഗുണത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും തുളസിയെ വെല്ലാൻ പോന്ന സസ്യങ്ങൾ കുറവാണ്. വിഷജ്വരം, കഫക്കെട്ട് എന്നിവ മാറ്റുവാൻ തുളസിയില സവിശേഷമാണ്. തേനും തുളസിയും ചേർന്ന മിശ്രിതം കഫക്കെട്ടിനെ പമ്പകടത്തും. അതു പോലെ തന്നെ പ്രാണവായു ഏറ്റവുമധികം പുറത്തുവിടുന്ന സസ്യ ദളമാണ് തുളസീദളം. തീർത്ഥജലത്തിൽ മുക്കിയെടുക്കുന്ന തുളസിക്കതിർ പ്രാണവായു പുറത്തുവിടുന്നു.

സോമലത

യാഗകർമ്മങ്ങൾക്കാണ് കൂടുത ലായി ഉപയോഗിക്കുന്നതെങ്കിലും സോമലതയും ഔഷധവീര്യമുള്ളതാണ്.

വെറ്റില

ദക്ഷിണയ്ക്കായും താംബൂല പ്രശ്നത്തിനായുമൊക്കെ ഉപയോഗിക്കുന്ന വെറ്റില ഹനുമാന് മാല ചാർത്തുവാനും ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ഇതിന്റെ ഔഷധ മൂല്യം വളരെ വലുതാണ്. രസത്തിന്റെ വീര്യം കെടുത്തുന്നതാണ് വെറ്റില. സിദ്ധമകരധ്വജം വെറ്റിലനീരിൽ ചാലിച്ച് സേവിക്കാറുണ്ട്.