நெஞ்சு பொறுக்குதில்லையே!

விவசாயிகளுக்கும், விவசாய குடும்பத்தில் பிறந்தவர்களுக்கும் அந்த மரபுவழிப் பழக்கம் நன்கு தெரிந்திருக்கும். வயலானாலும் சரி, வரப்பானாலும் சரி அங்கு நடந்து செல்பவர்கள் காலில் காலணி அணிந்து செல்வது கிடையாது. வீட்டிலிருந்து வயலுக்கு புறப்பட்டுச் செல்லும்போதே கூட சிலர் காலணி அணியாமல் வெறுங்காலுடன்தான் நடந்து செல்வார்கள்.

- ப. இசக்கி

வயோதிகர்கள், காலணி இல்லாமல் நடக்க இயலாதவர்கள் தவிர்க்க முடியாமல் அணிந்துசென்றால்கூட அதைவயல்வெளி எல்லை தொடங்கும் இடத்தில் கழற்றி ஒரு ஓரமாக போட்டுவிட்டுத்தான் வயல் வெளிக்குள் காலடி எடுத்து வைப்பார்கள்.

சிறுவர்களோ, பெரியவர்களோ, நகர்ப் புற சகவாசம் உள்ளவர்களோ விவரம் தெரியாமல் வயல்வெளியில் காலணியுடன் நடந்து செல்ல நேரிடலாம். அவர்கள் பெரியவர்களின் கண்டிப்புக்கு தப்ப முடியாது.

உணவு தானியம் விளையும் வயல்வெ ளிகளில் ஓர் இறைத்தன்மை உண்டு என் பது விவசாயிகளின் நம்பிக்கை. வயலின் வரப்பு மூலையில் நின்று விருப்ப தெய் வத்தை நினைத்து விளைந்த பயிரை வணங்குவோரும் உண்டு. தானியம் விளையும் மண் (பூமாதேவி) மீது காலணியுடன் நடந் தால் அது இறைத்தன்மைக்கு ஏற்படுத்தும் அவமதிப்பு என்பதால் அத்தனை பக்தி.