BOĞAZİÇİ'NİN SON DURAKLARI: KAVAKLAR VE FENERLER

Boğaz'ın iki yakasında Karadeniz'e açılan noktalar, hem İstanbul'a ait hem de hiç değil gibi... Kentin kuzey ucundaki Fenerler ve Kavaklar, doğanın gücüyle buluşmak, tarihin derinliklerine dalmak ve taze balık keyfi yapmak için ideal. Üstelik gezmek için Boğaz Hattı vapuruna atlamak yeter.

- TURGAY TUNA

Sabah, Eminönü'nden kalkan, 10:35 Boğaz Hattı vapuru ile Karadeniz istikametine doğru seyrediyoruz. Kâh uzattığımız simit parçalarını ellerimizden kapmaya çalışarak, kâh bitmek tükenmek bilmeyen canhıraş sesleriyle İstanbul'un azgın ve de arsız martıları eşlik ediyor bize. “Üsküdar, Beşiktaş, Kanlıca, Anadoluhisarı” derken Beykoz açıklarına geldiğimizde, Karadeniz'in esintisi vuruyor yüzümüze. Çok geçmeden Anadolu Kavağı'nın arkasında yükselen ve İstanbul Boğazı'na tepeden bakan görkemli Yoros Kalesi tüm heybetiyle göstermeye başlıyor kendisini. “İskele sancak alabanda!” ağır ağır yanaşıyoruz. Kaptan düdük çalıp selamlıyor Anadolu Kavağı sakinlerini, çımacılar halatları bağlamaya başlıyor. Türkü, Arabı, Almanı, Çinlisi, İstanbul'u görmeye gelmiş hemen her milletten insan ardı ardına çıkıyor vapurdan ve bu şirin, sessiz, sakin Boğaziçi semtinin sokaklarında kaybolmaya başlıyor. İki buçuk saat sonra kalkıp Eminönü'ne dönecek olan vapur, motorlarını durdurup istirahate çekiliyor.

Boğaz'ın, Anadolu yakasındaki son durağı olan Anadolu Kavağı; hafta sonunda ya da bir tatil gününde İstanbul'un gürültüsünden, patırtısından kaçıp kurtulmak için en ideal yerlerden. Yakın dönemlere kadar bir balıkçı köyü konumunda olan Anadolu Kavağı, Beykoz ilçesinin popüler mahallelerinden. Eremya Çelebi gibi kimi tarihçilere göre köy, bir zamanlar burada bulunan kavak ağaçlarından dolayı Anadolu Kavağı adını almış. Diğer yandan, karşı yakada yer alan Rumeli Kavağı'nda olduğu gibi bu ismin, iki yakanın kalelerinde faaliyet gösteren sınır ve gümrük kontrol noktalarından geldiği ağırlık kazanıyor. Bu noktalara 'kavak' denirmiş. Zira, geçmişte hem Roma-Bizans, hem de Osmanlı dönemlerinde, Karadeniz'e açılan bir kapıyı andıran bu son noktada, iki yakanın birbirlerine yakın oluşları nedeniyle gelip geçen gemilerin kontrolleri kolaylıkla yapılabilmiş.