അലങ്കാരമാകാതെ അഹങ്കാരമായി മാറുന്ന ഞാനെന്ന ഭാവം

അഹങ്കാരം നശിച്ച അർജ്ജുനനും ഹനുമാനും സൗഹൃദം പരസ്പരം പങ്കുവച്ചു

- സംഗീത മധു

പശുപതാസ്ത്രം സ്വന്തമാക്കണമെങ്കിൽ മഹാദേവനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തണമെന്ന് അറിയാമായിരുന്ന അർജ്ജുനൻ, ലക്ഷ്യം നേടാനായി രാമേശ്വരത്തെത്തി. അവിടെ തപസ്സനുഷ്ഠിക്കാൻ ഏറ്റവും ഉചിതമായ സ്ഥലമേതെന്ന അന്വേഷണത്തി നിടയിൽ മലമുകളിൽ ഒരു വൃദ്ധവാനരൻ ഇരിക്കുന്നത് അർജ്ജുനൻ കണ്ടു.

"ഏയ് കിഴവൻ കുരങ്ങ്, നീ ആരാണ്? നിന്റെ പേരെന്താണ്?' അർജ്ജുനൻ അൽപ്പം ഗർവ്വോടുകൂടിത്തന്നെ ചോദിച്ചു.

"കടലിൽ കല്ലുകൊണ്ട് പാലം പണിത് ലങ്കയ്ക്ക് പോയി രാവണവധം ചെയ്ത ശ്രീരാമന്റെ അടിമയാണ് ഞാൻ. ഹനുമാൻ എന്നും വായുപു തൻ എന്നുമാണ് ഞാൻ അറിയപ്പെടുന്നത്. ഹനുമാൻ മറുപടി നൽകി.

അർജ്ജുനന് ചിരിയാണ് വന്നത്.

“നിന്റെ രാമനത്ര ശ്രേഷ്ഠനാണെങ്കിൽ സ്വന്തം അറിവുകൾ കൊണ്ടുതന്നെ പാലം കെട്ടി സാധിച്ചെടുത്തേനെ. അതെന്താ അന്ന് ചെയ്യാതിരുന്നത്?' ശാന്തനായിരുന്ന ഹനുമാന് ശ്രീരാമനെ പരിഹസിച്ചുള്ള പരാമർശം ചൊടിപ്പിച്ചു.

"ഞങ്ങൾ കുരങ്ങുകളുടെ ഭാരം താങ്ങാൻ വേണ്ടിയാണ് ശ്രീരാമപ്രഭു അങ്ങനെയൊരു പാലം പണിതത്. നീയെന്ത് രാമനെക്കാൾ വലിയ വില്ലാളി വീരനാണോ?'