வேதங்கள் கற்பிக்கும் சமூகநீதி

மதம் என்பதை உலக நாடுகள் அனைத்தும் கொண்டிருக்க, பாரத தேசமோ மதமற்றாக இருந்தது. எனில், இந்த தேசத்தாரின் நம்பிக்கை எதன் அடிப்படையிலானது? சமயம் என்ற கோட்பாட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்கிறது.

‘சமைத்தல்’ என்றால் பக்குவப்படுத்தல் என்று பொருள். ‘சமயம்’ என்பது மனதைப் பக்குவப்படுத்துவது. வாழ்வைப் பக்குவப்படுத்துவது. சமயம் என்பது மனித நாகரிகத்தின் வெளிப்பாடு.

பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன் உலகம் பலவிதமான மதங்களைக் கொண்டிருந்திருக்கிறது. பாபிலோனிய, எகிப்திய, அஸ்டெக், மாயான், ஹவாயிய மதங்கள் காணாமல் போயிருக்கின்றன. மதங்கள், வெறும் இறை நம்பிக்கை மட்டுமல்ல. அவை, அந்தந்தப் பிரதேசத்தின் கலாசாரத்தை பண்பாட்டை தன்னுள் கொண்டவை.

இந்த உண்மையை முற்றாய் உணா்ந்த பாரத தேச ஞானியா் சமயம் என்பது தா்மம், வாழ்வதற்கான முறை என்று வகுத்துத் தந்திருந்தாா்கள். ஓா் உயிா் எக்காலத்திலும் நாடுவது எதுவோ அதனைத் தருவதே தா்மம் என்ற அடிப்படையில் இந்த தா்மம் அமைந்திருந்தது. அது எக்காலத்திலும் மாறாதது. அதனால் இந்த தா்மத்தை சநாதன தா்மம் என்று அழைத்தாா்கள்.