પંચામૃત

સફળતાનો શરાબ

- ભૂપત વડોદરિઆ

એક મિત્ર બીજા મિત્રને કહે છે: યાદ છે, આપણે બંને આજથી ત્રીસ વરસ પહેલાં કૉલેજમાં સાથે ભણતા હતા ત્યારે મારો કેવો વટ હતો? આખી કૉલેજ પર હું છવાઈ ગયો હતો. ત્યારે તું તો પાછળ જ રહેતો, શરમાઈને - સંકોચાઈને ખૂણો જ શોધતો અને ભણવામાં પણ તું ખાસ ફાવ્યો નહોતો, પણ પછી કંઈક એવું બન્યું કે તું આગળ અને આગળ વધતો ગયો અને હું આકર્ષક લાગેલી કારકિર્દીમાં એવો ફસાઈ ગયો છું કે બિલકુલ આગળ વધી શક્યો નથી. મને પોતાને ખબર નથી પડતી કે ત્રીસ વર્ષની કારકિર્દીમાં હું મારી શરૂઆતના સ્થાનની તુલનામાં અત્યારે ક્યાં ઊભો છું? કેટલીક વાર મળે આ ભણતર આ જીવન, મારું અસ્તિત્વ અને વ્યક્તિત્વ બધું પાણીમાં ગયા જેવું લાગે છે!'