പറഞ്ഞാൽ തീരില്ല പന്യൻ കഥകൾ

വിഷു ആഘോഷത്തിന്റെ വിശേഷങ്ങൾ അറിയാനാണ് പന്ന്യൻ രവീന്ദ്രനെ കാണാൻ ഇറങ്ങിയത്. വർത്തമാനം തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഒരുപാട് കഥകൾ കേട്ടു. മനുഷ്യപ് നിറഞ്ഞ നന്മയുടെ കഥകൾ...

- ടി.വി. സ്വാലിഹ്

“സഖാവ് പന്ന്യന്റെ വീടേതാ?" കണ്ണൂർ കക്കാട്  സ്പിന്നിങ് മില്ലിനു സമീപം റോഡരികിൽ കണ്ടയാളോട് ചോദിച്ചു. “അതാ, ആ കാണുന്ന ബോർഡ് മൂപ്പരുടെ മോന്റെ വീട്ടിലേക്കുള്ളതാ. അയിനടുത്ത് തന്നെയാ മൂപ്പരെ വീടും. ആ റോട്ടിൽ കേറി ആരോടെങ്കിലും ചോയിച്ചാ മതി' -അഡ്വ.രൂപേഷ് പന്ന്യൻ' എന്ന് എഴുതിയ ദിശാസൂചക ഫലകം ചൂണ്ടിക്കാട്ടി മറുപടിയെത്തി. ഫോട്ടോഗ്രാഫറോടൊപ്പം ആ ഇടറോഡിലെ ആളനക്കമുള്ള വീട്ടിൽ കയറി വീണ്ടും വഴിചോദിച്ചു. ആദ്യത്തെ വീട് രവീന്ദ്രൻ സഖാവിന്റേത്. അപ്പറത്തേത് മോന്റെ.' അവർ കൈ ചൂണ്ടി ക്കൊണ്ടുപറഞ്ഞു.

ഏറെ പഴക്കം തോന്നിക്കുന്ന, ഏച്ചുകൂട്ടിയെടുത്ത പഴയ വീട്. വീട്ടുചുമർ തന്നെയാണ് റോഡിനെയും വീടിനെയും വേർതിരിക്കുന്നത്. പേരക്കുട്ടിയുടെ സൈക്കിൾ നിർത്തിയിടാനുള്ള മുറ്റംപോലുമില്ല. നാലു വർഷം തലസ്ഥാന നഗരിയുടെ എം.പിയായ, വർഷങ്ങളോളം സി.പി.ഐയുടെ സംസ്ഥാന സെക്രട്ടറിയായ പന്ന്യൻ രവീന്ദ്രൻ എന്ന വലിയ മനുഷ്യന്റെ വീടാണിത്.

ഞങ്ങൾ അവിടെനിന്ന് പരുങ്ങുന്നതു കണ്ട് വാതിൽ തുറന്ന് റോഡിലേക്ക് തലയിട്ട് വീട്ടുകാരി ചോദിച്ചു “ആരാ?..." സഖാവ് പന്ന്യനെ കാണാൻ വന്നതാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ, വരൂ എന്നുപറഞ്ഞ് അവർ അകത്തേക്കു പിന്നാലെ കയറി. കൈലിമുണ്ടും കൈയില്ലാ ബനിയനും ഇട്ട്, ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പന്ന്യൻ പുറത്തു വന്ന് സ്വീകരിച്ചു.

അമ്മ വാങ്ങാൻ വിസമ്മതിച്ച 5000 രൂപ

രണ്ടു മണിക്കൂർ നീണ്ടു പന്ന്യനുമായി കൂടിക്കാഴ്ച. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞതിൽ ഏറെയും അമ്മ പന്ന്യൻ യശോദയെക്കുറിച്ചായിരുന്നു, എത്രപറഞ്ഞിട്ടും മതിവരാത്തതുപോലെ. ഓല മേഞ്ഞ, ചോർന്നൊലിക്കുന്ന മൺവീട്ടിൽ കുഞ്ഞുരവീന്ദ്രനെ ആ അമ്മ ചേർത്തുപിടിക്കുന്നത് പന്ന്യന്റെ വാക്കുകളിലൂടെ കണ്ടു.