art'ı MEKAN - Eylül - Ekim - Kasım 2020

في هذا العدد

Bir şeyleri kaçırıyor muyum? Herkesin deneyimlediğini deneyimliyor muyum? Onlar yapıyor da ben eksik mi kalıyorum? Bu soruları sorduran korkunun adı FOMO. Tam açılımıyla Fear of Missing Out yani bir şeyleri kaçırma korkusu. İlk kez 2013 yılında Oxford sözlüğüne giren bu kavram, dünyada olup biten her şeyi herkesten önce deneyimleme arzusu ile birlikte başkalarının deneyimlediğinden de geri kalmamamız gerektiğini hissinin psikolojideki adı aslında. FOMO yeni bir tabir sayılabilir ama sözlüğe girmesinden çok daha öncesinden itibaren hayatlarımızı deneyimlemek ve deneyimlerimizi paylaşmak üzerinden şekillendirmeye başlamıştık. Bu denli deneyim odaklı yaşadığımız bir dönemde karşımıza çıkan Covid-19 salgını ve pandemi ortamının yarattığı panik havası sadece vücut değil ruh sağlığımızı da epey sarstı. Kısıtlandığımızı hissettik belki ama bir yandan da mecburen evde kalma durumuyla bir anlamda rahatladık diye düşünüyorum. Sadece bir kişinin değil, herkesin her şeyi kaçırmasının FOMO’nun panzehri olduğunu söyleyebilir miyiz... neden olmasın?
Kendimize dönüşümüzü kutlamamız gerek. Yine bir şeyler paylaşmak, yaptıklarımızı göstermek ve var olduğumuzu kanıtlamak istiyoruz ama bu sefer biraz daha kendimiz odaklı gidiyoruz. Herkesin aynı anda ekmek yapması, banana bread fotoğrafları paylaşması ya da kamp alanlarının dolup taşması tesadüf olabilir mi? Kabul edelim ki hepimiz üretebilen varlıklarız ve bunu bir adım daha ileri taşımayı başarmalıyız. Evdeyken ihtiyaçları gözlemlemek ve neyi sevdiğimizi keşfetmek için bolca vaktimiz oldu. Bu süreci iyi değerlendirebildik mi? Kendimize sormamız gereken bir diğer soru.