art'ı MEKAN - Eylül - Ekim 2019

في هذا العدد

Bir insanın görmediği, hissetmediği duymadığı ve hatta varlığından bile habersiz bir şeyi beğenmesi mümkün mü? Gördükçe, baktıkça ve paylaştıkça çoğalmaz mı her şey? Sanat ve tasarım dünyasında da insanı ve beklentilerini ondan daha iyi analiz eden beyinler güzellik algısını tasarımlar, fuarlar, bienaller aracılığıyla tekrar bizlere aktarıyor. Böylece dünyanın bir yerindeki güzel, rahatsız edici de olsa dönüp dolaşıp başka bir insana dokunuyor, paylaştıkça çoğalıyor.
Geçmişten gelen beğeniler de günümüzün beğeni algısını etkileyerek yenilerini doğuruyor. Yazarlarımızdan İrem Senemoğlu’nun analizlerinde de sıklıkla bahsettiği gibi yeni sezonda da bir iz, hissiyat taşıyan şeyler sıcacık bir dokunuşla hayatlarımıza nüksediyor. Paylaşım nesilden nesile aktarılarak daha da anlam kazanıyor.
Bir yüzyıl farkla ne değişir?
Norveç’in Oslo kentindeki Amerikalinjen Otel, var olduğu binanın eski kimliğine saygıyla yeni ne yapılabilir sorusunu önümüze koyarak dünyaya şöyle bir bakmamıza neden oluyor. Var olana saygı duymak, elimizdekini korumak ve daha iyisini üretmek belki de çağımızın en önemli konusu. Bu yıl Mimarlar Odası Bursa Şubesi ile 2.’sini düzenleyeceğimiz Bursa Architecture Fest’te de “Şehre 2. Bir Şans Ver” mottosuyla yola çıkılması tesadüf değil. Şehri yıkmadan yenilemenin, var olanın üstüne yenisini koymanın mimari bir çerçevede ele alınacağı festival, bugünden çok bir sonraki neslin konusunu ele alıyor.
Aynı dünyayı paylaşan bizler, bu dünyayı korumakla da yükümlü değil miyiz zaten? Ve bunu anlatmak çevrecilerin olduğu kadar sanatçıların, tasarımcıların, düşünürlerin ve medyanın da sorumluluğu değil mi artık? 16. İstanbul Bienal sanatçılarına çıkış noktası olan devasa atık yığını 7. Kıta; şapkamızı önümüze koyup düşünmemiz için bir fırsat. Giderek büyüyen bu yeni plastik coğrafyanın bir paydaşı olma niyetinde değilsek elbet.