Rakluke - July 2016

في هذا العدد

EDITOR TALK
The Diary of My Life

ย้อนกลับไปเมื่อวัยเด็ก มีใครได้เขียนบันทึกบ้างคะ ?
ดิฉันเป็นหนึ่งในนั้นค่ะ แต่มาเริ่มเขียนเอาเมื่อล่วงเข้าวัยมัธยมแล้ว จำความรู้สึกได้ดีว่าที่เขียนเพราะเป็นการบ้านหนึ่งในวิชาเรียนภาษาไทย มิได้ เกิดจากความตั้งใจอย่างใด แถมพอเขียนก็เขียนไม่ค่อยออก ไม่รู้จะเขียนจะ เล่าอะไร ด้วยความที่เป็นการบ้าน ยังไงก็ต้องส่งนะคะ กัดฟันเขียนเล่าเรื่อง ราวเรื่อยเปื่อยไป อยากเขียนอะไรก็เขียน เขียนไปเขียนมา เขียนทุกวันก็เริ่ม รู้สึกดี สนุกมากขึ้น ยิ่งเวลาเขียนแล้วกลับมาอ่าน หลายเรื่องทำให้นึกตลก ตัวเองว่าทำไมเราถึงคิดและรู้สึกแบบนั้น
ในวันนี้รู้สึกขอบคุณวิชาภาษาไทยในวันนั้นขึ้นมาทันควัน การได้เขียน บันทึกในทุกๆ วัน ทำให้ชีวิตได้เรียนรู้หลายอย่างโดยที่ไม่รู้ตัว ไม่ว่าจะเป็น เรื่องภาษา ความคิดที่เราจะต้องทบทวนตัวเองในแต่ละวัน ความรู้สึกที่มีต่อ เหตุการณ์หรือคนที่เราพบเจอ และที่สำคัญการเขียนเป็นการจดบันทึกความ ทรงจำที่เป็นลายลักษณ์อักษรไว้ได้อย่างชัดเจน และที่สำคัญมันได้กลายมา เป็นอาชีพที่รักในวันนี้ด้วย
ทุกวันนี้โลกเรามีเครื่องมือช่วยเขียนบันทึกมากมาย ลองใช้เวลาวันละ นิดเขียนบันทึก เรื่องอะไรก็ได้นะคะที่คุณอยากเล่า อยากบอกกับตัวเอง หรือ เขียนไว้ให้ลูกอ่านก็ได้ ทุกความคิดในแต่ละขณะของเรามีคุณค่า ยิ่งเวลาที่ เราคิดอะไรได้ดีๆ เราไม่ควรทิ้งมันไป เพราะมันจะกลายเป็นบทเรียน เป็น ความทรงจำที่มีคุณค่าเมื่อเวลาผ่านไป
นอกจากนั้นบันทึกยังมีประโยชน์ที่หลายคนนึกไม่ถึงนั่นก็คือ เขียน บันทึกสร้าง EF หรือทักษะสมองที่ดี พบกับบทสัมภาษณ์ครอบครัวน้องเรไร ผู้เขียนหนังสือเรไรรายวัน อาจารย์มกุฏ อรดี และดร. ปนัดดา ธนเศรษฐกร พลิกไปอ่านในคอลัมน์ Feature และติดตามบทสัมภาษณ์สุด exclusive ของคุณแม่มือใหม่ นาตาลี เกลโบวา Miss Universe 2005 ได้ในคอลัมน์ Interview นะคะ
เชื่อว่าจะมีหลายๆ คนได้แรงบันดาลใจ ชวนลูกๆ เริ่มเขียนบันทึกเก็บไว้ เป็นความสุข ความทรงจำส่วนตัวกันนะคะ